هـرکـه وقـت صـبــح درسـاغـر شـرابــی نـیـسـتــشازســیـه روزی بــه طــلــع آفــتــابــی نــیـســتــشدل به دست آور که می در ساغرش خون می شودبــاده پـیـم…
| هـرکـه وقـت صـبــح درسـاغـر شـرابــی نـیـسـتــش | ازســیـه روزی بــه طــلــع آفــتــابــی نــیـســتــش |
| دل به دست آور که می در ساغرش خون می شود | بــاده پـیـمـایـی کـه بــرآتـش کـبــابــی نـیـسـتـش |
| گــوشــه ابـــروی او پـــیــوســتــه بـــاشــد درنــظــر | چــون مــه نـو جــلــوه پــا در رکــابــی نـیـســتــش |
| بــاد پــیـمــایـی کــه دریـا رانــمــی آرد بــه چــشــم | پـیـش روشـن گـوهـران عـمـر حـبـابـی نـیـسـتـش |
| هـرکـه چــون قـمـری سـرافـرازی طـمـع دارد ز سـرو | بــه ز طـوق بــنـدگـی مـالـک رقـابــی نـیـســتــش |
| بـــیــشــتـــر در راه مــیــمــانــنــد خـــواب آلــودگــان | خـواب در منزل کند آن کـس که خـوابـی نیسـتـش |
| بــر نـیـنـگــیـزد ز خــواب غــفــلــتــش طــوفــان نـوح | هـرکـه از اشـک پــشـیـمـانـی گـلـاب نـیـســتــش |
| ازخــــمـــار بــــاده دایـــم زردرویـــی مـــی کـــشـــد | هـرکـه درســاغـر زخــون دل شـرابــی نـیـسـتــش |
| مـی دهـد خــار مـلــامـت کــوچــه،هـر جــا بــگــذرد | هـرکـه از اسـبــاب دنـیـا رشـتـه تـابـی نـیـسـتـش |
| سـرو ازان در چــار مـوسـم تــازه روی و خــرم اسـت | کـز تـهـیدسـتـی بـه دل بـیم حـسـابـی نـیسـتـش |
| هـرکــه پــهـلــو بــردم شــمــشــیـر نــتــوانــد نـهـاد | در رگ جـان همـچـو جـوهر پـیچ وتـابـی نـیسـتـش |
| مـــی کـــنــد بـــی آبـــرویــی زنــدگـــی رانـــاگـــوار | خـون خـود رامـی خـورد تـیغـی کـه آبـی نیسـتـش |
| از ادب دورســــــت صـــــائب مـــــعـــــذرت روزسؤال | وقت آن کس خوش که جز خجلت جوابی نیستش |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
