بـرین گـونه بـگـذشـت سـالـی تـمامهمی داشـتـی هرکسـی می حـرامهمان شـه چـو مجـلس بـیاراسـتـیهـمـان نـامـه بــاسـتــان خـواسـتــیچـنـیـن بــود تــا کـودک…
| بـرین گـونه بـگـذشـت سـالـی تـمام | همی داشـتـی هرکسـی می حـرام |
| همان شـه چـو مجـلس بـیاراسـتـی | هـمـان نـامـه بــاسـتــان خـواسـتــی |
| چـنـیـن بــود تــا کـودکـی کـفـشـگـر | زنـی خـواسـت بـا چـیز و نـام و گـهـر |
| نــبـــودش دران کــار افــزار ســخــت | همی زار بـگـریسـت مـامش ز بـخـت |
| هـمـانـا نـهـان داشـت لـخـتـی نـبـید | پــســر را بــدان خــانـه انـدر کـشـیـد |
| بـه پـور جـوان گفـت کاین هفت جـام | بــخــور تــا شـوی ایـمـن و شــادکـام |
| مگـر بـشـکـنی امشـب آن مهر تـنگ | کـلـنـگ از نمـد کـی کـنـدکـان سـنگ |
| بزد کفشگر جام می هفت و هشت | هم اندر زمان آتـشش سخـت گشت |
| جــوانـمــرد را جــام گــســتــاخ کــرد | بـــیــامـــد در خـــانــه ســـوراخ کـــرد |
| وزان جـایگـه شـد بـه درگـاه خـویـش | شــده شــاددل یـافـتــه راه خــویـش |
| چـنـان بـد کـه از خـانه شـیران شـاه | یکـی شـیر بـگـسـسـت و آمد بـه راه |
| ازان می همی کفشـگر مسـت بـود | بــه دیـده نـدیـد آنــچ بــایـســت بــود |
| بـشـد تـیز و بـر شیر غران نشـسـت | بـیازید و بـگرفـت گوشـش بـه دسـت |
| بــران شـیـر غـران پـسـر شـیـر بــود | جـــوان از بــــر و شـــر در زیـــر بــــود |
| همی شـد دوان شـیروان چـون نوند | بـه یک دسـت زنـجـیر و دیگـر کـمـنـد |
| چــو آن شــیـربــان جــهـانــدار شــاه | بـــیــامــد ز خــانــه بـــدان جــایــگــاه |
| یکـی کـفـشـگر دید بـر پـشـت شـیر | نـشـسـتـه چـو بـر خـر سـواری دلـیـر |
| بــــیـــامــــد دوان تــــا در بــــارگــــاه | دلــیــر انــدر آمــد بــه نــزدیـک شــاه |
| بــگـفــت آن دلـیـری کــزو دیـده بــود | بــه دیـده بــدیـد آنـچ نـشـنـیـده بــود |
| جـهـانـدار زان در شـگـفـتـی بــمـانـد | هـمــه مــوبــدان و ردان را بــخــوانــد |
| بـه موبـد چـنین گفـت کاین کفشـگر | نـگــه کــن کــه تــا از کــه دارد گــهـر |
| همان مادرش چـون سخـن شد دراز | دوان شــد بــر شــاه و بــگــشــاد راز |
| نـخــسـت آفـریـن کـرد بــر شـهـریـار | کــه شــادان بـــزی تـــا بـــود روزگــار |
| چـنین گفت کاین نورسیده بـه جـای | یکـی زن گزین کـرد و شـد کـدخـدای |
| بــه کـار انـدرون نـایـژه سـسـت بــود | دلش گفتی از سست خودرست بود |
| بــدادم ســه جــام نــبــیـدش نـهـان | کـه مـانـد کـس از تـخـم او در جـهـان |
| هم اندر زمان لـعـل گـشـتـش رخـان | نمد سـر بـرآورد و گشـت اسـتـخـوان |
| نـژادش نـبــد جــز سـه جــام نـبــیـد | که دانسـت کاین شـاه خـواهد شنید |
| بــخــنـدیـد زان پــیـرزن شــاه گـفــت | کـه ایـن داسـتـان را نـشـایـد نـهـفـت |
| بـه موبـد چـنین گـفـت کـاکـنون نبـید | حــلـالـســت مـیـخــواره بــایـد گــزیـد |
| که چـندان خورد می که بـر نره شیر | نــشـــیــنـــد نــیــارد ورا شـــیــر زیــر |
| نه چـندان که چـشـمش کلاغ سـیاه | هـمـی بــرکــنـد رفــتــه از نـزد شــاه |
| خــروشــی بــرآمــد هـم انــگــه ز در | کـــه ای پـــهــلــوانــان زریــن کـــمــر |
| بـه انـدازه بـر هرکـسـی مـی خـورید | بــه آغــاز و فــرجــام خــود بــنـگــریـد |
| چـو می تـان بـه شادی بـود رهنمون | بـــکــوشــیــد تــا تــن نــگــردد زبــون |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
