گــل از عــذار تــو چــیـدن ز مــن نـمـی آیـدچـه جـای چـیـدن دیدن ز مـن نـمـی آیدچـو سـطـحـیان بـه کـف از بـحـر گوهر قـانعبـه غـور حـسـن رسـیدن ز من ن…
| گــل از عــذار تــو چــیـدن ز مــن نـمـی آیـد | چـه جـای چـیـدن دیدن ز مـن نـمـی آید |
| چـو سـطـحـیان بـه کـف از بـحـر گوهر قـانع | بـه غـور حـسـن رسـیدن ز من نمی آید |
| اگـر ز بـی پـروبـالـی بـه خـاک بـنـدم نقـش | بــه بــال غـیـر پــریـدن ز مـن نـمـی آیـد |
| دلم سیه چو دل شب ازان بود که چو صبح | نفـس شـمرده کـشـیدن ز من نمی آید |
| اگــر بــه تــیـغ مــرا بــنـدبــنـد پــاره کــنـنـد | ز یـار و دوسـت بـریـدن ز مـن نـمـی آید |
| در آتــشـم کـه چــو آب گـهـر ز سـنـگـدلـی | بـه کـام تـشـنه چـکـیدن ز مـن نمی آید |
| من آن شکسته پر و بـال طایرم چون چشم | کــز آشــیـانـه پــریـدن ز مـن نـمـی آیـد |
| نـظـر بـه صـبــح نـدارد سـیـاه بــخـتـی مـن | الـف بـه سـینه کـشـیدن ز من نمی آید |
| بـــرای صــیــد مــگــس در خـــرابـــه دنــیــا | چـو عـنـکـبـوت تـنـیـدن ز مـن نـمـی آید |
| نـیـم ز دل ســیـهـا کــز قــلــم خــورم روزی | زبــان مــار مــکــیـدن ز مــن نـمــی آیـد |
| ازان ز کـام جــهـان آسـتــیـن فـشـان گـذرم | که پـشـت دسـت گزیدن ز من نمی آید |
| عطیه ای اسـت که چـون خـار بـر سر دیوار | بـه پـای خـلـق خـلـیدن ز مـن نمـی آید |
| بـه اسـتـقامت من شاخ میوه داری نیسـت | بــه زیـر بــار خــمـیـدن ز مـن نـمـی آیـد |
| غــبـــار خــاطــر آب حــیــات نــتـــوان شــد | بــه زیـر تـیـغ تــپــیـدن ز مـن نـمـی آیـد |
| مـگـر رســد بــه ســرم یـار بــیـخــبــر ورنـه | چـو پـای خـفـتـه دویدن ز مـن نمـی آید |
| اگـر چـه تـخـم مـرا بـرق ناامـیدی سـوخـت | به این خوشم که دمیدن ز من نمی آید |
| چـو سـیل تـا نکـشـم بـحـر را بـه بـر صـائب | عـنـان شـوق کـشـیدن ز مـن نـمـی آید |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
