گرنه عـشـق او قضـای آسـمانسـتـی مرااز بــلــای عــشــق او روزی امـانـســتــی مـراگر مرا روزی ز وصلش بـر زمین پای آمدیکی همه شب دست از او بر آسمانستی م…
گرنه عـشـق او قضـای آسـمانسـتـی مرا | از بــلــای عــشــق او روزی امـانـســتــی مـرا |
گر مرا روزی ز وصلش بـر زمین پای آمدی | کی همه شب دست از او بر آسمانستی مرا |
گـرنه زلف پـرده سـوز او گـشـادی راز من | زیر این پـرده که هستم کس چه دانستی مرا |
بـر یقـینم کـز فـراق او بـه جـان ایمـن نیم | وین نـبـودی گـر بـه وصـل او گـمـانسـتـی مـرا |
آفت جان است و آنگه در میان جان مقیم | گرنه در جـان اوستـی کی بـاک جانستـی مرا |
مرقـد خـاقـانی از فـرقد نهادی بـخـت من | گـر بــه کـوی او مـحـل پــاسـبــانـسـتــی مـرا |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج