آن را که جای نیست همه شهر جای اوستدرویش هر کـجـا که شـب آید سـرای اوسـتبــی خـانـمـان کـه هـیـچ نـدارد بــجــز خـدایاو را گـدا مگـوی کـه سـلـطـان گـدا…
| آن را که جای نیست همه شهر جای اوست | درویش هر کـجـا که شـب آید سـرای اوسـت |
| بــی خـانـمـان کـه هـیـچ نـدارد بــجــز خـدای | او را گـدا مگـوی کـه سـلـطـان گـدای اوسـت |
| مرد خـدا بـه مشـرق و مغـرب غـریب نیسـت | چـندانکـه می رود همه مـلـک خـدای اوسـت |
| آن کــز تــوانـگــری و بــزرگــی و خــواجــگـی | بـیگانه شـد بـه هر که رسـد آشـنای اوسـت |
| کـوتــاه دیـدگـان هـمـه راحــت، طـلـب کـنـنـد | عـارف بــلـا، کـه راحــت او در بــلـای اوســت |
| عاشق که بـر مشاهده دوسـت دسـت یافت | در هـر چـه بــعـد از آن نـگـرد اژدهـای اوسـت |
| بـگـذار هر چـه داری و بـگذر کـه هیچ نیسـت | این پـنج روزه عـمر که مرگ از قـفـای اوسـت |
| هر آدمی که کشـتـه شـمشـیر عشـق شـد | گو غـم مخـور که ملک ابـد خـونبـهای اوسـت |
| از دسـت دوسـت هر چـه سـتـانی شکر بـود | سعدی رضای خود مطلب چون رضای اوست |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
