نیک بـدست آنک او شد تلف نیک و بـددل سـبـد آمد مکن هر سـقطی در سـبـدآنک تـواضـع کـند نگـذرد از حـد خـویشیـابــد او هـسـتــی بــاقـی بــیـرون ز حــدوا ک…
| نیک بـدست آنک او شد تلف نیک و بـد | دل سـبـد آمد مکن هر سـقطی در سـبـد |
| آنک تـواضـع کـند نگـذرد از حـد خـویش | یـابــد او هـسـتــی بــاقـی بــیـرون ز حــد |
| وا کن صـندوق زر بـر سـر ایمان فشـان | کآخـر صـندوق تـو نیسـت یقـین جـز لـحـد |
| تـو لـحـد خـویـش را پـر کـن از زر صـدق | پر مکنش از مس شهوت و حرص و حسد |
| هر چـه تـو را غـیر تـو آن بـدهد رد کنی | چون بـدهی تـو همان دانک شود بـر تو رد |
| قـلب میاور بـدانک غـره کنی مشـتـری | تـــرس ز ویــل لــکــل جــمــع مــالــاوعــد |
| آنک گشادی نمود نفس تو را تنگیست | گفت خـدا نفس را بـسـتـه امش فی کبـد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
