ای گـشـتـه ز تـو خـندان بـسـتـان و گل رعـناپیوسته چنین بادا چون شیر و شکر با ماای چــرخ تــو را بــنـده وی خــلـق ز تــو زنـدهاحسنت زهی خوابی شابـاش ز…
ای گـشـتـه ز تـو خـندان بـسـتـان و گل رعـنا | پیوسته چنین بادا چون شیر و شکر با ما |
ای چــرخ تــو را بــنـده وی خــلـق ز تــو زنـده | احسنت زهی خوابی شابـاش زهی زیبـا |
دریــای جــمــال تــو چــون مــوج زنــد نــاگــه | پـرگنج شـود پـسـتـی فردوس شـود بـالا |
هر سـوی کـه روی آری در پـیش تـو گـل روید | هر جـا که روی آیی فرشـت همه زر بـادا |
وان دم کـه ز بـدخـویی دشـنام و جـفـا گویی | می گو که جفای تـو حلواست همه حلوا |
گر چه دل سنگستش بنگر که چه رنگستش | کز مشـعله ننگسـتـش وز رنگ گل حـمرا |
یــا رب دل بـــازش ده صــد عــمــر درازش ده | فـخـرش ده و نازش ده تـا فـخـر بـود ما را |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج