ای تــرا هــرگــز نــبــوده یــاری از یــاران دریـغوصل خـود را چـند داری از طلب کاران دریغغـم فـرسـتـادی بـجـانـم جـان بـدل ایـثـار کـردیـار را هـرگـز…
| ای تــرا هــرگــز نــبــوده یــاری از یــاران دریـغ | وصل خـود را چـند داری از طلب کاران دریغ |
| غـم فـرسـتـادی بـجـانـم جـان بـدل ایـثـار کـرد | یـار را هـرگـز نـبـاشـد راحـت از یـاران دریـغ |
| ما همه بـیمار عشق و داروی ما وصل تـسـت | ظـلـم بـاشـد داشـتـن دارو ز بـیمـاران دریغ |
| شمع وصلت کرده روشن روز چـندین خفتـه را | در شـب تـاریک هجـرت مانده بـیداران دریغ |
| خشک شد بی آب وصلت کشت زار عیش ما | تا بکی داری ز کشت خشک ما باران دریغ |
| من بـاقـبـالـی بـرین در دارم آبـی ورنه داشـت | خـاک این درگـاه را دولـت ز بـسـیاران دریغ |
| هـرکـه بـینـد بـا رقـیـبـان مـر تـرا گـوید هـمـی | هستی ای گنج گهر در صحبـت ماران دریغ |
| یـار زیـبــایـی ولـیـکــن انـده یـارانـت نـیـســت | دلـبـری لـیـکـن نـداری خـوی دلـداران دریـغ |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
