همه جـا جـلوه آن صاحـب وجـه حـسن استهمه کـس بـسـتـه آن زلـف شـکـن بـر شـکـن اسـترخ افـروخـتــه اش خـجــلـت مـاه فـلـک اسـتقــد افــراخــتـــه اش غــیـ…
| همه جـا جـلوه آن صاحـب وجـه حـسن است | همه کـس بـسـتـه آن زلـف شـکـن بـر شـکـن اسـت |
| رخ افـروخـتــه اش خـجــلـت مـاه فـلـک اسـت | قــد افــراخــتـــه اش غــیــرت ســرو چـــمــن اســت |
| بـهـر قـربـانـی آن چـشـم سـیـه بـایـد ریـخـت | خـون هر آهوی مشـکین کـه بـه دشـت خـتـن اسـت |
| گـر نیارد بـه نظـر سـیم سـرشـکـم نه عـجـب | زان که سیمین بر و سیمین تن و سیمین ذقن است |
| تــرسـم آخــر نـنـهـد پــا بــه سـر تــربــت مـن | بـس که در هر قـدمش کـشـتـه خـونین کـفـن اسـت |
| تــا رقــیــب از لــب او کــام روا شــد گــفــتــم | خــاتــم دســت ســلـیـمـان بــه کـف اهـرمـن اســت |
| نه ازین پـیش تـوان بـا سخـن دشمن ساخـت | نــه مــرا بــا دهـن دوســت مــجــال ســخــن اســت |
| خسرو از رشک شکر خون بـه دل شیرین کرد | تــا خــبــر شـد کـه چــه هـا در نـظـر کـوه کـن اسـت |
| جــسـتــم از خــیـل عـرب واقـعـه مـجــنـون را | لـیلـی از خـیمه بـرون تـاخـت کـه مـجـنون مـن اسـت |
| گـوشـه چــشــم بــتــی زد ره دیـن و دل مـن | نـازم ایـن فـتـنـه کـه هـم رهـزن و هـم راهـزن اسـت |
| در همه شهر شدم شهره به شیرین سخنی | تــا لـبــم بــر لـب آن خــسـرو شـیـریـن دهـن اســت |
| یک تـجـلی همه را سـوخـت فروغـی امشـب | مــگــر آن شــمــع فــروزنـده در ایـن انـجــمـن اســت |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
