کـه کـرد در عـسـل عـشـق آن نـگـار انـگـشـتکه خـسـتـه نیستـش از نیش هجـر یار انگشتاگــر چــه زد مــگــس هـجــر نــیـش آخــر کــارزدیــم در عــســل وصــ…
| کـه کـرد در عـسـل عـشـق آن نـگـار انـگـشـت | که خـسـتـه نیستـش از نیش هجـر یار انگشت |
| اگــر چــه زد مــگــس هـجــر نــیـش آخــر کــار | زدیــم در عــســل وصــل آن نــگــار انــگــشــت |
| چـو گفـتـمش صـنما قوت جـان من ز کجـاسـت | نــهــاد زود بـــر آن لـــعـــل آبـــدار انـــگـــشـــت |
| چـو دسـت مـی نـدهد لـعـل او، از آن حـسـرت | همـی مـکـیم چـو طـفـلـان شـیرخـوار انگـشـت |
| بــجـسـتــن گـل وصـلـش شـدسـت پــای دلـم | بــنـاخـن غـم او خـسـتــه چـون زخـار انـگـشـت |
| شـدســت در خــم گـیـســوش بــی قـرار دلـم | چــو وقـت چــنـگ زدن در مـیـان تــار انـگـشــت |
| هــزار بـــار تـــرا گــفـــتـــم ای مــلــامــت گـــر | خـطش نظر کن و بـر حـرف خـویش دار انگشـت |
| خــطــی کـه گـویـی مـشــاطــه چــمـن گـل را | بـمـشـک حـل شـده مـالـید بـر عـذار انـگـشـت |
| درین صحیفه بـجـز حـرف عشق بـی معنیست | چـو دسـت یـابـی ازین حـرف بـرمـدار انـگـشـت |
| بــبــیـن کـه دســت دلـم را چــگـونـه در غـم او | ز نـیـش عــقــرب انـدوه شــد فــگـار انـگـشــت |
| چــو خــار غــصــه فــرو بــرد ســر بــپــای دلـم | اگـر خـوهی کـه بـدسـتـت رسـد بـیار انگـشـت |
| بـحسن و لطف چـو او در زمانه بـی مثـل است | بـــدیــن گــواهــی در حــق او بــرآر انــگــشــت |
| بــپــای خــود بــســر گــنــج وصــل او نـرســی | وگـر بـحـیله شـوی جـمله تـن چـو مار انگـشـت |
| ایـا ز قـهـر تــو در پــنـجــه غــمـت شــمـشــیـر | ایــا ز جــور تــو بـــر دســت روزگــار انــگــشــت |
| چـه یوسـفی تـو که از دسـت تـو عـزیزان چـون | زنـــان مـــصـــر بـــریــدنـــد زار زار انـــگـــشـــت |
| ز درد و حسرت عمری که بی تو رفت از دست | گــزم بـــنــاب نــدامــت هــزار بـــار انــگــشـــت |
| بــوقــت تــنــگــی هـجــرت چــو پــای دلــهـا را | هـمـی در آیـد در ســنـگ اضــطــرار انـگــشــت |
| کــنــنــد دســت دعــا ســوی آفــتـــاب رخـــت | چــنـانـکـه ســوی مـه عـیـد روزه دار انـگـشــت |
| ســمــنــدر آســا دســتــم نــســوزد ار بــنـهـم | ز ســوز آتــش عـشـق تــو بــر شـرار انـگـشـت |
| حــدیـث مـا و غــمـت قـصــه شــتــربــانـســت | شــتــر رمـیـده و پــیـچــیـده در مـهـار انـگـشـت |
| ز بـهـر آنـکـه شـوم کـاسـه لـیـس خـوان وصـال | شــدســت دســت امـیـد مـرا هـزار انـگــشــت |
| هـمـه حــلـاوت حــلـوای وصـل خــواهـم یـافـت | وگــر بــلــیــســم روزی هــزار بـــار انــگــشــت |
| منم کـه داشـتـه ام همـچـو دسـت محـتـاجـان | ز بــهـر خــاتــم لـطـف تــو بــر قـطـار انـگـشــت |
| بــپــای وهــم بــپــیــمــودم ایــن قــدر بــاشــد | از آســتــان تــو تــا آســمـان چــهـار انـگــشــت |
| گـدای کــوی تــو کــو نـان دهـد ســلـاطــیـن را | نـکــرد در نـمــک شــاه و شــهـریـار انـگــشــت |
| دلـی کـه مهر تـو همـچـون نگـین نداشـت، درو | غـم تــو راسـت نـیـایـد چــو در سـوار انـگـشـت |
| مــرا مــربــی عــشــقــت بـــدل اشــارت کــرد | کـه ای ز دســت هـنـر کـرده آشـکـار انـگـشــت |
| جــهـان سـفـلـه اگـر سـر بــسـر عـسـل گـردد | مـــزن درو و نـــگـــه دار زیــنــهــار انــگـــشـــت |
| بـــرو ز بــهــر زر ایــن شــعــر را ز دســت مــده | که همچـو ناخـن افـتـاده نیسـت خـوار انگشـت |
| اگــر چـــه کــار بـــرای زر اســـت نــفـــروشـــد | بــصــدهـزار درم مـرد پــیـشــه کــار انـگــشــت |
| ردیـف دســت بــزرگـان بــگـفـتــه انـد اشــعــار | بــود هـر آیـنـه مــردســت را بــکــار انــگــشــت |
| چـو وصـف حـسـن تـو دارد بـدین قصـیده سـزد | کـه دسـت را نـکـنـد بــیـش اعـتــبــار انـگـشـت |
| اگـر چـه جــمـلـه اعـضـا بــدسـت مـحـتــاجـنـد | ولـکـن از همـه تـن هسـت در شـمـار انگـشـت |
| مـرا خــود از گـل نـاخــن هـمـی شـود مـعـلـوم | که دست همچو درختست و شاخسار انگشت |
| چــو دســت بــردم از ســروران شــعـر بــنـظـم | روا بـــود کــه بـــمــانــم بــیــادگــار انــگــشــت |
| چــو در جــهـان سـخـن خـاتــم الـولـایـه شـدم | از آن ز جــمـلـه تــن کــردم اخــتــیـار انـگـشــت |
| ســخــن چــو در دل مــن نــاخــن تــقــاضــا زد | از آن درون مــرا کـــرد خـــار خـــار انــگـــشـــت |
| چـو دسـت مـهـر تـو بـررق دل نـوشـت خـطـی | ســیـاه کــرد از آن چــنـد نــامــه وار انـگــشــت |
| سـیه گـریسـت کـه بـر پـشـت زرده قـلـمسـت | ز بــهــر روی ســپــیــد ورق ســوار انــگــشــت |
| بــزور بــازوی شـعـراز کـسـی نـتــرسـم ازآنـک | مـرا چـو پـنـجـه شـیر اسـت اسـتـوار انـگـشـت |
| سـزد کـه بــر سـر گـردون نـهـد قـدم سـخــنـم | چـو پـای طـبـع مـرا هـسـت دسـتـیار انـگـشـت |
| چــو ایـن قـصـیـده بــرآمـد ز دســت طـبــع مـرا | گــرفــت رنــگ بــحــنــای افــتــخــار انـگــشــت |
| کـنـون چــو سـنـگ مـحــک نـزد صـیـرفـی خـرد | زر ســخــن را پــیــدا کــنــد عــیــار انــگــشــت |
| ز دســت طـبــعـم چــون خــاتــم سـلـیـمـانـی | مـیـان اهـل جــهـان یـافـت اشـتــهـار انـگـشـت |
| قــلـم عــصــای کــلـیـم ار بــود ســزد کــه مـرا | درین سـخـن ید بـیضـاسـت ای نـگـار انـگـشـت |
| قــلـم چــو وصــف تــو تــحــریـر کـرد گـوهـر زاد | مـرا چــگــونـه نـبــاشــد گـهـرنـگــار انـگــشــت |
| ز بــهـر آنــکــه کــنـم خــاک پــای تــو بــر ســر | دلـم بــدسـت طـلـب داد بـی شـمـار انـگـشـت |
| یـکـان یـکـان هـمـه چـون خـاتــم انـد گـوهـردار | کــه کــرد در قــدمـت بــا گـهـر نـثــار انـگـشــت |
| گــرش بـــدســت قــبـــول آب تــربـــیــت دادی | چــو شــاخ بــرگ بــرآرد بــهـر بــهـار انـگــشــت |
| اگــر تــو فــهــم کــنــی مــر تــرا اشــارت کــرد | بـدسـت رمز ازین بـحـر و کان یسـار انگشـت(؟) |
| کـه بـهـر دفـع غـم این شـعـر را بـخـوان یعـنـی | چــو غـصـه رد کـنـی از دل بــکـار دار انـگـشــت |
| بــدولــت تــو بــیــاراســت ســیـف فــرغــانــی | بــســان خــاتــم ازیـن در شــاهـوار انــگــشــت |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
