روبـهکـی دنـبـه بـرد شـیر مـگـر خـفـتـه بـودجـان نـبــرد خـود ز شـیـر روبـه کـور و کـبــودقــاصــد ره داد شــیـر ور نـه کـی بــاور کـنـداین چـه کـه رو…
| روبـهکـی دنـبـه بـرد شـیر مـگـر خـفـتـه بـود | جـان نـبــرد خـود ز شـیـر روبـه کـور و کـبــود |
| قــاصــد ره داد شــیـر ور نـه کـی بــاور کـنـد | این چـه کـه روبـاه لـنگ دنبـه ز شـیری ربـود |
| گـویـد گـرگـی بــخــورد یـوســف یـعــقـوب را | شـیر فـلـک هـم بـر او پـنـجـه نـیارد گـشـود |
| هر نفس الهام حق حـارس دل های ماست | از دل مــا کــی بــرد مـیـمـنـه دیـو حــســود |
| دسـت حـق آمـد دراز بـا کـف حـق کـژ مـبـاز | در ره حـق هر کی کاشت دانه جـو جـو درود |
| هر که تـو را کرد خـوار رو بـه خـدایش سـپـار | هـر کـی بــتــرسـانـدت روی بــه حـق آر زود |
| غـصـه و تــرس و بــلـا هـسـت کـمـنـد خــدا | گـوش کــشــان آردت رنـج بــه درگــاه جــود |
| یـارب و یـارب کــنــان روی ســوی آســمــان | آب ز دیـــــده روان بــــــر رخ زردت چـــــو رود |
| ســبــزه دمـیـده ز آب بــر دل و جــان خــراب | صــبــح گـشــاده نـقـاب ذلـک یـوم الـخــلـود |
| گـــر ســـر فـــرعـــون را درد بـــدی و بـــلـــا | لــاف خــدایــی کــجــا دردهــدی آن عــنــود |
| چـون دم غـرقـش رسـید گـفـت اقـل العـبـید | کـفـر شـد ایمـان و دید چـونـک بـلـا رو نمـود |
| رنــج ز تــن بـــرمــدار در تــک نــیــلــش درآر | تــا تــن فـرعــون وار پــاک شــود از جــحــود |
| نفس به مصرست امیر در تک نیلست اسیر | بـــاش بـــر او جــبـــرئیــل دود بــرآور ز عــود |
| عـود بــخــیـلـسـت او بــو نـرســانـد بــه تــو | راز نـخــواهـد گـشــا تــا نـکــشــد نـار و دود |
| مفخر تـبـریز گفت شمس حـق و دین نهفت | رو ترش از توست عشق سرکه نشاید فزود |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
