مــن اگــر دســت زنــانــم نـه مــن از دســت زنــانــمنه از اینم نه از آنم مـن از آن شـهر کـلـانمنــه پــی زمــر و قــمــارم نــه پــی خــمــر و عــقـ…
| مــن اگــر دســت زنــانــم نـه مــن از دســت زنــانــم | نه از اینم نه از آنم مـن از آن شـهر کـلـانم |
| نــه پــی زمــر و قــمــارم نــه پــی خــمــر و عــقــارم | نه خـمیرم نه خـمـارم نه چـنینم نه چـنانم |
| من اگـر مـسـت و خـرابـم نه چـو تـو مـسـت شـرابـم | نه ز خـاکـم نه ز آبـم نه از این اهل زمـانـم |
| خــــرد پـــــوره آدم چـــــه خــــبـــــر دارد از ایــــن دم | که من از جمله عالم بـه دو صد پرده نهانم |
| مـشـنـو ایـن سـخـن از مـن و نـه زیـن خـاطـر روشـن | که از این ظاهر و باطن نه پذیرم نه ستانم |
| رخ تو گر چه که خوب است قفص جان تو چوب است | برم از من که بسوزی که زبـانه ست زبانم |
| نــه ز بــویـم نـه ز رنــگــم نـه ز نــامــم نـه ز نــنــگــم | حذر از تـیر خدنگم که خدایی است کمانم |
| نـه مــی خــام ســتــانــم نـه ز کــس وام ســتــانــم | نه دم و دام ستـانم هله ای بـخـت جـوانم |
| چــو گــلــســتــان جــنــانـم طــربــســتــان جــهـانـم | بـه روان همه مـردان کـه روان اسـت روانم |
| شــکــرســتــان خــیــالــت بـــر مــن گــلــشــکــر آرد | بـه گلسـتـان حـقایق گل صدبـرگ فشـانم |
| چــو درآیـم بــه گــلـســتــان گــل افــشــان وصــالـت | ز سـر پـا بـنشـانم که ز داغـت بـه نشـانم |
| عجب ای عشق چه جفتـی چه غریبـی چه شگفتی | چـو دهانم بـگـرفـتـی بـه درون رفـت بـیانم |
| چـو بـه تـبـریز رسد جـان سوی شمس الحـق و دینم | همه اسـرار سـخـن را بـه نهایت بـرسـانم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
