گر نخسبـی ز تـواضع شبـکی جان چه شودور نکوبـی بـه درشتـی در هجـران چـه شودور بــه یـاری و کــریـمـی شــبــکــی روز آریاز بـــرای دل پـــرآتـــش یـــارا…
| گر نخسبـی ز تـواضع شبـکی جان چه شود | ور نکوبـی بـه درشتـی در هجـران چـه شود |
| ور بــه یـاری و کــریـمـی شــبــکــی روز آری | از بـــرای دل پـــرآتـــش یـــاران چـــه شـــود |
| ور دو دیـده بــه تــمـاشـای تـو روشـن گـردد | کـوری دیده نـاشـسـتـه شـیطـان چـه شـود |
| ور بـــگـــیــرد ز بـــهـــاران و ز نـــوروز رخـــت | همه عالم گل و اشکوفه و ریحـان چـه شود |
| آب حیوان که نهفته ست و در آن تاریکیست | پـر شود شهر و کهستـان و بـیابـان چه شود |
| ور بــپـوشـنـد و بــیـابــنـد یـکـی خـلـعـت نـو | این غلامان و ضعیفان ز تـو سلطان چه شود |
| ور ســواره تــو بــرانـی ســوی مــیـدان آیـی | تا شود گوشه هر سینه چو میدان چه شود |
| دل ما هسـت پـریشان تـن تـیره شده جـمع | صاف اگر جـمع شود تـیره پـریشان چه شود |
| بـه تـرازو کـم از آنـیم کـه مـه بـا مـا نـیسـت | بـهـر مـا گـر بــرود مـاه بـه مـیـزان چـه شـود |
| چـون عزیر و خر او را بـه دمی جـان بـخشید | گـر خـر نفـس شـود لـایق جـولان چـه شـود |
| بـر سـر کوی غمت جـان مرا صـومعه ایسـت | گـر نبـاشـد قـدمش بـر کـه لبـنان چـه شـود |
| هین خمش بـاش و بـیندیش از آن جان غیور | جـمع شو گر نبـود حـرف پـریشـان چـه شود |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
