بــرون ز کــیـســه مــمــســک درم نـمــی آیـدز دسـت بـسـتـه سخـا وکرم نمی آیدنه هرکجا که سیاهی است آب حیوان هستز دود ریــزش ابـــر کـــرم نــمـــی آیـ…
| بــرون ز کــیـســه مــمــســک درم نـمــی آیـد | ز دسـت بـسـتـه سخـا وکرم نمی آید |
| نه هرکجا که سیاهی است آب حیوان هست | ز دود ریــزش ابـــر کـــرم نــمـــی آیــد |
| بــکــوش وهـمــت مــردانـه ای بــه دســت آور | که قطـع وادی عشـق از قدم نمی آید |
| ز آه دل نـــشـــود نـــرم ســــخــــت رویـــان را | بـه چـشـم آیـنـه از دود نـم نـمـی آیـد |
| بـه یک دم آنچـه دو لب می کند بـه اهل جـدل | بـه صـد مـصـاف ز تـیغ دودم نـمـی آید |
| چــنـان دوانـده کــجــی ریـشــه در دل عــالــم | که حـرف راست بـرون از قلم نمی آید |
| امـید فـتـح بـه اقـبـال راسـتـان بـسـتـه اسـت | بـه جنگ هیچ سپه بـی علم نمی آید |
| دهـان هـر کـه بــدآمـوز شـد بــه حــرف سؤال | جراحتی است که هرگز بهم نمی آید |
| نشـان ونـامـی اگـر هسـت صـائب از احـسـان | چـرا بـه مـلـک وجـود از عـدم نمی آید |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
