هله دوشـت یله کـردم شـب دوشـت یله کـردمدغل و عـشـوه که دادی بـه دل پـاک بـخـوردمبده امشب هم از آنم نخورم عشوه من امشبتـو گـر از عـهد بـگـردی مـن از آن…
| هله دوشـت یله کـردم شـب دوشـت یله کـردم | دغل و عـشـوه که دادی بـه دل پـاک بـخـوردم |
| بده امشب هم از آنم نخورم عشوه من امشب | تـو گـر از عـهد بـگـردی مـن از آن عـهد نگـردم |
| چـو هـمـه نـور و ضـیـایـی بـه دل و دیـده درآیی | بـه دم گرم بـپـرسـی چـو شـنیدی دم سـردم |
| نفـسـی شـاخ نـبـاتـم نفـسـی پـیش تـو مـاتـم | چـه کـنم چـاره چـه دارم بـه کـفـت مهره نردم |
| چـو روی مسـت و پـیاده قدمت را همه فـرشـم | چــو روی راه ســواره ز پــی اســب تــو گـردم |
| مکـن ای جـان همه سـاله تـو بـه فـردام حـواله | تـو مرا گـول گـرفـتـی کـه سـلیمم سـره مردم |
| خـود اگـر گـول و سـلـیمـم تـو روا داری و شـاید | کـه دل سـنـگ بـسـوزد چـو شـود واقـف دردم |
| بــه خـدا کـت نـگـذارم کـم از ایـن نـیـز نـبــاشـد | کـه نهی چـهره سـرخـت نفـسـی بـر رخ زردم |
| وگـر از لـطـف درآیـی کـه بــر ایـن هـم بـفـزایـی | بـه یکی بـوسـه ز شـادی دو جـهان را بـنوردم |
| فــعــلــاتــن فــعــلـاتــن فــعــلـاتــن فــعــلـاتــن | تو گمان داشتی ای جان که مگر رفتم و مردم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
