وقـت آن شـد کـه ز خـورشـید ضـیایی بـرسـدســوی زنـگـی شـب از روم لـوایـی بــرســدبـه بــرهـنـه شـده عـشـق قـبــایـی بــدهـنـدوز شـکـرخــانـه آن دوســت …
| وقـت آن شـد کـه ز خـورشـید ضـیایی بـرسـد | ســوی زنـگـی شـب از روم لـوایـی بــرســد |
| بـه بــرهـنـه شـده عـشـق قـبــایـی بــدهـنـد | وز شـکـرخــانـه آن دوســت نـوایـی بــرســد |
| ایـن هـمـه کــاســه زریـن ز بــر خــوان فــلـک | بــهـر آنـســت کـه یـک روز صـلـایـی بــرسـد |
| بــره و خـوشـه گـردون ز بــرای خـورش اسـت | تــا ز خــرمـنـگـه آن مـاه عــطــایـی بــرســد |
| عاشقان را که جز این عشق غذایی دگرست | کـاســه کـدیـه ایـشـان بــه ابــایـی بــرســد |
| نــوخـــرانــی کــه رهــیــدنــد ز بـــازار کــهــن | کـهـنـه کـاسـد ایـشـان بـه بـهـایـی بــرسـد |
| مه پـرستان که ستاره همه شب می شمرند | آخـر این کـوشـش و اومید بـه جـایی بـرسـد |
| رو تــرش کـرده چـو ابــری کـه بــبــاریـد جــفـا | از وفـا رسـت جـفـا هـم بــه وفـایـی بــرسـد |
| آنـک دانـسـت یـقـیـن مـادر گـل هـا خـارسـت | همچـو گل خـندد چـون خـار جـفـایی بـرسـد |
| خــضــری گــرد جــهـان لــاف زد از آب حــیـات | تـا بـه گـوش دل مـا طـبــل بــقـایـی بــرسـد |
| گـــر ز یـــاران گـــل آلـــود بـــریــدی مـــگـــری | چــون ز گـل دور شـود آب صـفـایـی بــرســد |
| دل خـود زین دودلان سـرد کن و پـاک بـشـوی | دل خم شسته شود چون به سقایی برسد |
| ناسـزا گـفـتـن از آن دلبـر شـیرین عـجـبـسـت | ناسـزا گفـت که تـا جـان بـه سـزایی بـرسـد |
| یار چـون سـنگ دلـان خـانه ما را بـشـکـسـت | تـا که هر خـانه شکستـه بـه سرایی بـرسد |
| دوش در خـــواب بـــدیــدم صــلــاح الــدیــن را | گـسـتـرد سـایـه دولـت چـو هـمـایی بـرسـد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
