خــدمـت خــاص نـهـانـی تــیـزنـفــع و زودســودچـیست پـیش حـضرت درگاه این سلطان صیاممـاهـی بــیـچــاره را آب آن چــنـان تــازه نـکــردآنچ کـرد اندر دل …
| خــدمـت خــاص نـهـانـی تــیـزنـفــع و زودســود | چـیست پـیش حـضرت درگاه این سلطان صیام |
| مـاهـی بــیـچــاره را آب آن چــنـان تــازه نـکــرد | آنچ کـرد اندر دل و جـان های مشـتـاقـان صـیام |
| در تـــن مــرد مــجـــاهــد در ره مــقـــصـــود دل | هسـت بـهـتـر از حـیات صـد هزاران جـان صـیام |
| گر چـه ایمان هسـت مبـنی بـر بـنای پـنج رکن | لیک والله هسـت از آن ها اعـظـم الارکان صـیام |
| لـیـک در هـر پــنـج پــنـهـان کـرده قـدر صــوم را | چون شب قدر مبـارک هست خود پـنهان صیام |
| سنگ بـی قیمت که صد خـروار از او کس ننگرد | لعـل گـرداند چـو خـورشـیدش درون کـان صـیام |
| شیر چون بـاشی که تـو از روبـهی لرزان شوی | چـیـره گـردانـد تـو را بـر بـیشـه شـیـران صـیـام |
| بـس شکم خـاری کند آن کو شکم خـواری کند | نیسـت اندر طـالـع جـمـع شـکـم خـواران صـیام |
| خـاتـم ملک سلیمان است یا تـاجـی که بـخـت | مـی نـهـد بـر تـارک سـرهـای مـخـتـاران صـیـام |
| خـنده صایم بـه اسـت از حـال مفطر در سجـود | زانک می بـنشـاندت بـر خـوان الـرحـمان صـیام |
| در خـورش آن بــام تــون از تـو بــه آلـایـش بــود | همچـو حـمامت بـشـوید از همه خـذلـان صـیام |
| شـهـوت خـوردن سـتـاره نـحـس دان تـاریک دل | نـور گـردانـد چـو مـاهـت در هـمـه کـیوان صـیام |
| هـیـچ حـیوانـی تـو دیدی روشـن و پـرنـور عـلـم | تـن چـو حـیوان است مگذار از پـی حیوان صیام |
| شهوت تـن را تـو همچـون نیشـکر درهم شـکن | تــا درون جــان بــبــیـنــی شــکــر ارزان صــیـام |
| قـطـره ای تـو سـوی بـحـری کـی تـوانی آمـدن | سوی بحرت آورد چون سیل و چون بـاران صیام |
| پـای خـود را از شرف مانند سـر گردان بـه صوم | زانـک هـســت آرامـگـاه مـرد سـرگـردان صـیـام |
| خـویشـتـن را بـر زمین زن در گه غـوغـای نفس | دست و پایی زن که بفروشم چنین ارزان صیام |
| گر چـه نفسـت رستـمی بـاشد مسلط بـر دلت | لـرز بــر وی افـکـنـد چـون بــر گـل لـرزان صـیـام |
| ظـلـمـتــی کـز انـدرونـش آب حـیـوان مـی زهـد | هسـت آن ظلمت بـه نزد عقل هشـیاران صیام |
| گـر تـو خـواهی نـور قـرآن در درون جـان خـویش | هـســت ســر نـور پــاک جــمـلـه قـرآن صــیـام |
| بر سر خوان های روحانی که پاکان شسته اند | مـر تـو را همکـاسـه گـرداند بـدان پـاکـان صـیام |
| روزه چـون روزت کـند روشـن دل و صـافـی روان | روز عـیـد وصـل شـه را سـاخـتـه قـربـان صـیـام |
| در صـیام ار پـا نهی شـادی کـنان نه بـا گـشـاد | چـون حرام است و نشاید پـیش غمناکان صیام |
| زود بــاشــد کــز گــریــبــان بــقــا ســر بــرزنــد | هـر کـه در ســر افـکـنـد مـانـنـده دامـان صـیـام |
| می بـسازد جان و دل را بس عجایب کان صیام | گر تو خواهی تـا عجب گردی عجایب دان صیام |
| گـر تـو را سـودای معـراج اسـت بـر چـرخ حـیات | دانـک اسـب تـازی تـو هـسـت در مـیدان صـیام |
| هیچ طـاعـت در جـهان آن روشـنی نـدهد تـو را | چــونــک بــهــر دیـده دل کــوری ابــدان صــیـام |
| چـونک هست این صوم نقصان حیات هر ستـور | خـاص شـد بـهـر کـمـال مـعـنـی انـسـان صـیام |
| چـون حـیات عـاشـقـان از مطـبـخ تـن تـیره بـود | پـس مـهـیـا کـرد بــهـر مـطـبــخ ایـشـان صـیـام |
| چـیسـت آن اندر جـهان مـهلـکـتـر و خـون ریزتـر | بـر دل و جـان و جـا خـون خـواره شـیطان صیام |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
