ای خـوشـا روزا کـه مـا مـعـشـوق را مـهمـان کـنیمدیـده از روی نـگــاریـنــش نـگــارســتــان کــنـیـمگــر ز داغ هــجـــر او دردی اســت در دل هــای مــاز…
ای خـوشـا روزا کـه مـا مـعـشـوق را مـهمـان کـنیم | دیـده از روی نـگــاریـنــش نـگــارســتــان کــنـیـم |
گــر ز داغ هــجـــر او دردی اســت در دل هــای مــا | ز آفـــتــــاب روی او آن درد را درمـــان کـــنـــیـــم |
چون به دست ما سپارد زلف مشک افشان خویش | پیش مشک افشان او شاید که جان قربان کنیم |
آن سـر زلـفـش کـه بـازی مـی کـنـد از بـاد عـشـق | مـیـل دارد تـا کـه مـا دل را در او پــیـچـان کـنـیـم |
او بـــه آزار دل مـــا هــر چـــه خـــواهــد آن کـــنـــد | مـا بــه فــرمـان دل او هـر چــه گـویـد آن کــنـیـم |
این کـنیم و صـد چـنین و مـنـتـش بـر جـان مـاسـت | جـان و دل خـدمت دهیم و خـدمت سلطان کنیم |
آفــتــاب رحــمـتــش در خــاک مـا درتــافـتــه ســت | ذره هـای خـاک خـود را پـیـش او رقـصـان کـنـیـم |
ذره هـــای تـــیــره را در نـــور او روشـــن کـــنـــیــم | چـشـم هـای خـیـره را در روی او تــابــان کـنـیـم |
چـوب خـشـک جـسـم ما را کو بـه مانند عصـاسـت | در کـف موسـی عـشـقـش معـجـز ثـعـبـان کنیم |
گـر عـجـب های جـهان حـیران شـود در ما رواسـت | کـاین چـنین فـرعـون را ما موسـی عـمران کـنیم |
نـیـمـه ای گـفـتـیـم و بــاقـی نـیـم کـاران بــو بــرنـد | یـا بــرای روز پــنـهـان نـیـمــه را پــنـهـان کــنـیـم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج