لــرزیـد بــس کــه دل بــه تــن نــاتــوان مــاخـالـی ز مـغـز شـد قـلـم اسـتــخـوان مـاپــر گـل بــود ز مـهـر خــمـوشـی دهـان مـادر کـام هـمـچـو غـنـچ…
| لــرزیـد بــس کــه دل بــه تــن نــاتــوان مــا | خـالـی ز مـغـز شـد قـلـم اسـتــخـوان مـا |
| پــر گـل بــود ز مـهـر خــمـوشـی دهـان مـا | در کـام هـمـچـو غـنـچـه نـگـردد زبــان مـا |
| آســوده اســـت خـــانــه مــا ز آفــت نــزول | دارد ز زور خــویـش نـگـهـبــان کــمـان مـا |
| چـون مـوج، بـی قـراری مـا را کـنـار نیسـت | رحم است بر کسی که شود همعنان ما |
| صد برق خانه سوز درین مشت خار هست | کـاوش مـکـن بـه خـار و خـس آشـیان مـا |
| در نـوبــهـار خــاطــر مــا بــرگــریـز نـیـســت | بـلـبـل بــرون نـمـی رود از گـلـسـتـان مـا |
| مــا از گــهـر بــه آبــلــه دســت قــانــعــیـم | در پــیــش ابـــر بـــاز نــگــردد دهــان مــا |
| از پــیــچ و تــاب فــکــر دریــن بـــوتــه گــداز | شـد مـغـز، نـال در قـلـم اسـتــخــوان مـا |
| دل را تـهـی ز درد بـه گـفـتـار چـون کـنـیـم؟ | رنگ شـکـسـتـه گـر نـشـود تـرجـمـان مـا |
| ما از سخـن بـه چـشمه حـیوان رسیده ایم | تـابـوت کـیسـت تـخـتـه نمـاید دکـان مـا؟ |
| در فـکـر ما اگر نرسـد کـس، غـریب نیسـت | بــیـرون نــمــی رود خــبــر از کــاروان مــا |
| صــائب گـره ز زلـف ســخــن بــاز کـرده ایـم | پـیـچـیـده نـیـسـت جـوهـر تـیـغ زبــان مـا |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
