دل از گــنــاه پـــاک چـــو دارالــســـلــام کـــنخــاک ســیــاه بـــر ســر مــیــنــا و جــام کــنچــون بـــرق، ذوق بـــاده بــود پــای در رکــابعــی…
دل از گــنــاه پـــاک چـــو دارالــســـلــام کـــن | خــاک ســیــاه بـــر ســر مــیــنــا و جــام کــن |
چــون بـــرق، ذوق بـــاده بــود پــای در رکــاب | عــیــش مــدام خـــواهــی، تـــرک مــدام کــن |
خواهی چو شعله چشم و چراغ جهان شوی | در پــیـش پــای هـر خــس و خــاری قـیـام کـن |
آب حـــیــات در ظــلــمــات اســـت، زیــنــهــار | مــانــنــد شــمــع در دل شــبــهــا قــیـام کــن |
چــون ســرو پــا بــه دامــن آزادگــی بـــکــش | آنــگــاه در بـــهــشـــت فــراغـــت خـــرام کــن |
در زیـــر زلـــف یأس بــــود چــــهـــره امـــیـــد | هــر جـــا دلــت فـــرود نــیــایــد مــقـــام کـــن |
آب حــیـات دولــت فــانــی اســت نــام نــیـک | ایــن دولــت دو روزه خـــود مــســـتـــدام کـــن |
هـر چــنــد نــالــه تــو کــنــد دانـه را ســپــنـد | ای مـرغ خــوش نـوا، حــذر از چــشـم دام کـن |
مـا خــون گـرم خـویـش حــلـال تــو کـرده ایـم | خواهی به شیشه افکن و خواهی به جام کن |
بــزم شـراب، بـی مـزه بــوسـه نـاقـص اسـت | پــیـش آی و عــیـش نـاقــص مـا را تــمـام کـن |
خــواهــی کــه بــر رخ تــو در فــیـض وا شــود | چــون صــائب اقـتــدا بــه حــدیـث و کـلـام کـن |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج