شــکــوه بـــحـــر ز امــواج آشــکــاره شــودیکی هزار شـود دل چـو پـاره پـاره شـودمـبــاش در پــی گـرد آوری کــه مـاه تــمـامز خود تـهی چـو شود قابـل …
| شــکــوه بـــحـــر ز امــواج آشــکــاره شــود | یکی هزار شـود دل چـو پـاره پـاره شـود |
| مـبــاش در پــی گـرد آوری کــه مـاه تــمـام | ز خود تـهی چـو شود قابـل اشاره شود |
| خـودی حـصـاری سـاحـل نـمـوده بــحـر تــرا | ز خـودکـناره گزین بـحـر بـی کناره شـود |
| مـرا چـوآینه سـیری ز وصـل ممکـن نیسـت | تـمام عـمرم اگـر صـرف یک نظـاره شـود |
| مـبــاش تــلـخ دهـد عـشــق اگـر گـداز تــرا | که رو سفید شود قند چون دوبـاره شود |
| بـه اصـل خـویش کند فـرع میل می تـرسـم | که شیشه دل من رفته رفته خاره شود |
| ز تــنـگـنـای فـلـک حــال مـن کـســی دانـد | که همچـو طـفل مقید بـه گاهواره شـود |
| مشو ز وحدت وکثرت دوبین که یک نورست | که آفتـاب شـود روزوشـب سـتـاره شود |
| ز خـود بـرآی که جـز عیسی مجـرد نیسـت | تهمتـنی که بـه رخش فلک سواره شود |
| تــوآن زمـانـه بــه نـظـرهـاعـزیـز مـی گـردی | که آتـش تـو چـو یاقوت بـی شراره شود |
| نمی تـوان بـه جـگر داغ عـشـق پـنهان کرد | کـز آفـتــاب گـریـبــان صـبــح پــاره شـود |
| بــگـیـر دامـن خــورشـیـد طـلـعـتــی صـائب | که همچو صبـح تـرا زندگی دوبـاره شود |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
