صــنــمــا ســپــاه عــشــقــت بــه حــصــار دل درآمــدبگذر بدین حوالی که جهان به هم برآمدبــه دو چـشـم نـرگـسـیـنـت بــه دو لـعـل شـکـریـنـتبـه دو زل…
صــنــمــا ســپــاه عــشــقــت بــه حــصــار دل درآمــد | بگذر بدین حوالی که جهان به هم برآمد |
بــه دو چـشـم نـرگـسـیـنـت بــه دو لـعـل شـکـریـنـت | بـه دو زلف عنبـرینت که کساد عنبـر آمد |
بـــه پـــلــنــگ عــزت تـــو بـــه نــهــنــگ غــیــرت تـــو | بـه خـدنگ غـمزه تـو که هزار لشـکر آمد |
بــه حــق دل لـطـیـفـی خــوش و مـقـبــل و ظـریـفـی | کـه بــر او وظــیـفـه تــو ابــدا مـقـرر آمـد |
که خلیل حـق که دستـش همه سال بـت شکستـی | بـه خـیال خـانه تـو شـب و روز بـتـگر آمد |
تــو مـپــرس حـال مـجـنـون کـه ز دسـت رفـت لـیـلـی | تـو مـپــرس حـال آزر کـه خـلـیـل آزر آمـد |
بـــه جـــهــانــیــان نــمــایــد تـــن مــرده زنــده کــردن | چو مسیح خوبـی تـو سوی گور عازر آمد |
چه خوش است داغ عشقت که ز داغ عشق هر جان | ز خـراج و عشر و سخـره ابـدا محـرر آمد |
بـــه ســـوار روح بـــنــگــر مــنــگــر بـــه گــرد قـــالــب | کـه غـبـار از سـواری حـسـن و منور آمـد |
ز حــجــاب گــل دلــا تــو بــه جــهـان نــظــاره ای کــن | کـه پـس گل مشـبـک دو هزار منظـر آمد |
دو سـه بـیت مـاند بـاقـی تـو بـگـو کـه از تـو خـوشـتـر | که ز ابـر منطق تـو دل و سینه اخضر آمد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج