دل مــــن رای تـــــو دارد ســــر ســــودای تـــــو داردرخ فـرســوده زردم غـم صــفـرای تــو داردســر مـن مـســت جــمــالــت دل مـن دام خــیـالــتگــهـ…
| دل مــــن رای تـــــو دارد ســــر ســــودای تـــــو دارد | رخ فـرســوده زردم غـم صــفـرای تــو دارد |
| ســر مـن مـســت جــمــالــت دل مـن دام خــیـالــت | گــهــر دیــده نــثــار کــف دریــای تــو دارد |
| ز تــو هـر هـدیـه کـه بــردم بــه خــیـال تــو سـپــردم | که خـیال شـکرینت فـر و سـیمای تـو دارد |
| غــلــطــم گــر چــه خــیـالــت بــه خــیـالــات نـمـانـد | همه خوبـی و ملاحـت ز عطاهای تـو دارد |
| گـل صـدبــرگ بــه پــیـش تــو فـروریـخـت ز خـجــلـت | که گمان بـرد که او هم رخ رعـنای تـو دارد |
| سـر خــود پــیـش فـکـنـده چــو گـنـه کـار تــو عـرعـر | که خطا کرد و گمان بـرد که بـالای تو دارد |
| جـــگـــر و جـــان عـــزیــزان چـــو رخ زهـــره فـــروزان | همه چـون ماه گـدازان کـه تـمنای تـو دارد |
| دل مــــن تــــابــــه حــــلــــوا ز بــــر آتــــش ســــودا | اگر از شعله بـسوزد نه که حلوای تـو دارد |
| هله چون دوست به دستی همه جا جای نشستی | خنک آن بی خبـری کو خبر از جای تو دارد |
| اگـــــرم در نـــــگـــــشـــــایــــی ز ره بـــــام درآیــــم | که زهی جان لطیفی که تماشای تو دارد |
| بـــه دو صـــد بـــام بـــرآیــم بـــه دو صـــد دام درآیــم | چـه کنم آهوی جـانم سر صحرای تـو دارد |
| خـمش ای عاشق مجـنون بـمگو شعر و بـخـور خـون | که جـهان ذره بـه ذره غم غوغـای تـو دارد |
| سـوی تـبـریز شـو ای دل بـر شـمس الـحـق مفـضـل | چو خیالش بـه تـو آید که تـقاضای تـو دارد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
