شـاه ما از جـمله شاهان پـیش بـود و بـیش بـودزانـک شـاهنـشـاه مـا هـم شـاه و هم درویش بـودشـاه مـا از پـرده بــرجـان چـو خـود را جـلـوه کـردجان ما بی خ…
| شـاه ما از جـمله شاهان پـیش بـود و بـیش بـود | زانـک شـاهنـشـاه مـا هـم شـاه و هم درویش بـود |
| شـاه مـا از پـرده بــرجـان چـو خـود را جـلـوه کـرد | جان ما بی خویش شد زیرا که شه بی خویش بود |
| شـاه مـا از جـان مـا هـم دور و هـم نـزدیـک بــود | جــان مــا بــا شــاه مــا نـزدیـک و دورانــدیـش بــود |
| صـاف او بــی درد بــود و راحـتــش بــی درد بــود | گـلـشـن بــی خـار بــود و نـوش او بـی نـیـش بــود |
| یک صـفت از لطـف شـه آن جـا که پـرده بـرگرفت | آب و آتــش صــلــح کــرد و گــرگ دایـه مـیـش بــود |
| جان مطلق شد ز نورش صورتی کو جان نداشت | گـشـت قـربـان رهش آن کـس کـه او بـدکـیش بـود |
| نیسـت می گـفـتـیم اندر هسـت گـفـت آری بـیا | هـســت شـد عـالـم از او مـوقـوف یـک آریـش بــود |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
