هــوای جــام صــبــوح و مــی شــبــانــه مــکــندل چـو کـعـبـه خـود را شـرابــخـانـه مـکـندو تـــیــغ را نــکـــشـــد یــک نــیــام در آغـــوشبــرون ن…
هــوای جــام صــبــوح و مــی شــبــانــه مــکــن | دل چـو کـعـبـه خـود را شـرابــخـانـه مـکـن |
دو تـــیــغ را نــکـــشـــد یــک نــیــام در آغـــوش | بــرون نـرفـتـه ز خـود یـاد آن یـگـانـه مـکـن |
به جستجوی تو هر خوشه صد زبان شده است | بـرای نان دل خـود چـاک همچـو دانه مکـن |
تـو نـونـیـاز و زمـانـه اسـت کـهـنـه کـشـتـی گـیر | تـلـاش کـشـتـی خـصـمـانه بـا زمانه مکـن |
حــضــور تــیـره دلــان ســرمــه ســای آوازســت | در آن چـمـن کـه بــود زاغ، آشـیـانـه مـکـن |
مـبــاد شــانـه شـمـشـاد دلـشـکـســتــه شـود | دگر به دست، سر زلف خویش شانه مکن |
درین دو هفـتـه کـه گل گرم محـمل آرایی اسـت | دمـاغ صــرف ســرانـجــام آشــیـانـه مـکـن |
بـه گرد کعبـه نگشتـن ز سسـت عزمی تـوست | گـران رکــابــی تــوفــیـق را بــهـانـه مـکــن |
دریـن زمـانـه کـه دشــمـن ز خــانـه مـی خــیـزد | دلـیـر تـکـیـه بــه خـاشـاک آشـیـانـه مـکـن |
چـو قـطـره تـن بــه جـلـای وطـن مـده ز مـحـیـط | ســوار ابــر مـشــو، بــرق تــازیـانـه مـکــن |
چــو داغ لـالـه گــره کــن نـفــس بــه دل صــائب | ز تــنـگ حــوصـلـگـی آه عـاشـقـانـه مـکـن |
ازیــن غــزل دل عــشــاق ســوخـــتـــی صــائب | دگـر خــیـال غـزل هـای عـاشـقـانـه مـکـن |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج