کرم به ابـر سبـکدست همچو عمان کنتـمـام روی زمـین را رهین احـسـان کـنز بــاده چــهـره گـلـرنـگ را فــروزان کــنز قـطـره های عـرق بـزم را چـراغـان کنبـه…
| کرم به ابـر سبـکدست همچو عمان کن | تـمـام روی زمـین را رهین احـسـان کـن |
| ز بــاده چــهـره گـلـرنـگ را فــروزان کــن | ز قـطـره های عـرق بـزم را چـراغـان کن |
| بـه شکر این که جبـین گشاده ای داری | ملایمت بـه خس و خار این گلستان کن |
| بـه آبـروی عـزیزان مـگـر شـوی سـیراب | سفال تشنه خود وقف می پرستان کن |
| هـوای نـفـس چـو گـردیـد زیردسـت تـرا | ز بـاد تـختـگه خویش چـون سلیمان کن |
| فضای شهر مقام نفس کشیدن نیست | چـو گرد بـاد نفس راسـت در بـیابـان کن |
| مدار فیض خـود از ابـر همچـو بـحـر دریغ | تـمـام روی زمـین را رهین احـسـان کـن |
| شـود کلید ز اعـجـاز عـشـق آخـر قـفـل | نظـر بـه پـیرهن و چـشـم پـیر کنعان کن |
| نظر بـه چشمه حیوان سیه مکن صائب | بــه آبــروی، قـنـاعـت ز آب حــیـوان کـن |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
