نام آن کـس بـر کـه مرده از جـمالش زنده شـدگریه های جـمله عالم در وصالش خـنده شـدیاد آن کس کن که چـون خـوبـی او رویی نمودحسن های جمله عالم حسن او را بن…
| نام آن کـس بـر کـه مرده از جـمالش زنده شـد | گریه های جـمله عالم در وصالش خـنده شـد |
| یاد آن کس کن که چـون خـوبـی او رویی نمود | حسن های جمله عالم حسن او را بنده شد |
| جــمـلـه آب زنـدگـانـی زیـر تــخـتــش مـی رود | هر کی خورد از آب جویش تـا ابـد پـاینده شد |
| یک شبـی خورشید پـایه تـخت او را بـوسه داد | لـاجـرم بــر چـرخ گـردون تـا ابــد تـابـنـده شـد |
| زندگـی عـاشـقـانش جـمله در افـکـندگـیسـت | خـاک طـامـع بـهر این در زیر پـا افـکـنـده شـد |
| آهـوان را بـوی مـشـک از طـره اش بــر نـاف زد | تـا مـشـام شـیر صـیـد مـرج هـا غـرنـده شـد |
| بـال و پر وهم عاشق ز آتش دل چون بسوخت | همچو خورشید و قمر بی بـال و پر پرنده شد |
| ای خنک جانی که لطف شمس تبریزی بیافت | بـرگذشـت از نه فلک بـر لامکان بـاشنده شد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
