دمید صبـح، سـر از خـواب بـیخـودی بـرکنز اشـک گرم می آتـشـین بـه سـاغـر کـنمشـو چـو قـطـره شـبـنم گـره درین گـلـزارتــلــاش صــحــبــت آن آفــتــاب انـ…
| دمید صبـح، سـر از خـواب بـیخـودی بـرکن | ز اشـک گرم می آتـشـین بـه سـاغـر کـن |
| مشـو چـو قـطـره شـبـنم گـره درین گـلـزار | تــلــاش صــحــبــت آن آفــتــاب انــور کــن |
| مــبــر بــه کــوی خــرابــات دردســر زنـهـار | ز خـون دل می بـی دردسر بـه سـاغر کن |
| بــه نـور عـقـل ره دور عـشـق نـتـوان رفـت | چــراغ آهــی ازان روی آتــشــیـن بــرکــن |
| نقـاب چـهره مطـلـب سـیاه کـاری تـوسـت | همـین تـو سـعـی کـن آیینـه را مـنـور کـن |
| مشو چـو عود ز خـامی بـه سـوخـتـن قانع | سری چو شعله بـرون زین بـلند مجمر کن |
| بــســاز بــا دل روشــن ز عــالــم پــرشــور | ازیـن مـحـیـط قـنـاعـت بــه آب گـوهـر کـن |
| فـشـرده اسـت فـلـک ابـرهای احـسـان را | بـه آب دیده لب خـشـک خـویش را تـر کن |
| گـهـر ز گــرد یـتــیـمـی گــرانـبــهـا گــردیـد | ز خـاک تـیـره دریـن خـوابـگـاه بـسـتـر کـن |
| ز حـرف عـشـق نی کـلک را خـمش مگذار | بـه این فـتـیلـه عـنـبـر جـهـان مـعـطـر کـن |
| هر آنچه با تو نیاید به خاک، مال تو نیست | ز درد و داغ دل خــویـش را تــوانــگــر کــن |
| بــه خــاکـمـال حــوادث بــســاز زیـر فـلـک | بــه آسـیـا نـتـوان گـفـت گـرد کـمـتــر کـن |
| ز شــعـر حــافـظ شــیـراز چــون بــپــردازی | به گوشه ای بنشین شعر صائب از بر کن |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
