حـضـور می طـلبـی سـینه را مصـفا کنگـهر پـرسـت تـو گـنجـینه را مـصـفـا کـنز خــانـه بــصــفـا مـیـهـمـان نـگـردد کـمهمین تـو سـعـی کن آیینه را مصـفا کن…
| حـضـور می طـلبـی سـینه را مصـفا کن | گـهر پـرسـت تـو گـنجـینه را مـصـفـا کـن |
| ز خــانـه بــصــفـا مـیـهـمـان نـگـردد کـم | همین تـو سـعـی کن آیینه را مصـفا کن |
| مه از گـرفـتـگی آمد بـرون بـه جـام زدن | تـو هم بـه جـام زدن سـینه را مصـفا کن |
| دگـر بــرای چـه روزسـت بــاده روشـن؟ | ز تــیـرگـی شــب آدیـنـه را مـصــفـا کـن |
| نظر به صافی چشمه است جویباران را | بـه دشـمنان دل پـر کـینه را مصـفـا کـن |
| ذلـیل می شـود از رقـعـه طـمـع درویش | ز پـینـه خـرقـه پـشـمـینه را مـصـفـا کـن |
| بـه لوح ساده توان کرد حسن را تسخیر | ز جــوهـر آیـنـه ســیـنـه را مـصــفــا کـن |
| هلال آینه روشـن اسـت صـائب حـسـن | تو همچو صبح همین سینه را مصفا کن |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
