صـبــح آمـد و صـحــیـفـه مـصـقـول بــرکـشـیـدوز آســمـان ســپــیـده کـافــور بــردمـیـدصـوفـی چــرخ خــرقـه و شـال کـبــود خـویـشتــا جــایـگــاه نـاف…
| صـبــح آمـد و صـحــیـفـه مـصـقـول بــرکـشـیـد | وز آســمـان ســپــیـده کـافــور بــردمـیـد |
| صـوفـی چــرخ خــرقـه و شـال کـبــود خـویـش | تــا جــایـگــاه نـاف بــه عــمـدا فــرودریـد |
| رومـی روز بــعـد هـزیـمـت چــو دســت یـافـت | از تـخـت ملک زنگی شـب را فـروکشـید |
| زان سـو که تـرک شـادی و هندوی غم رسـید | آمـد شـدیسـت دایم و راهیسـت ناپـدید |
| یـا رب سـپـاه شـاه حـبــش تـا کـجـا گـریـخـت | نـاگـه سـپـاه قـیـصـر روم از کـجـا رسـیـد |
| زیــن راه نــابـــدیــد مــعـــمــا کـــی بـــو بـــرد | آنک از شراب عشق ازل خورد یا چـشید |
| حیران شدست شب که کی رویش سیاه کرد | حـیران شدست روز که خوبـش که آفرید |
| حـیران شـده زمـین کـه چـو نیمیش شـد گـیاه | نیمی دگر چـرنده شد و زان همی چـرید |
| نـیـمـیـش شـد خـورنـده و نـیمـیـش خـوردنـی | نیمـی حـریص پـاکـی و نیمی دگـر پـلـید |
| شـب مرد و زنده گشـت حـیاتـسـت بـعد مرگ | ای غم بـکش مرا که حـسینم تـوی یزید |
| گـوهـر مـزاد کــرد کــه ایـن را کــی مـی خــرد | کس را بـها نبـود همو خـود ز خـود خـرید |
| امــروز ســاقــیـا هـمــه مـهـمــان تــو شــدیـم | هر شـام قـدر شـد ز تـو هر روز روز عـید |
| درده ز جــام بــاده کـه یـســقـون مـن رحــیـق | کـانـدیـشـه را نـبـرد جـز عـشـرت جـدیـد |
| رنـدان تـشـنه دل چـو بـه اسـراف مـی خـورنـد | خـود را چـو گـم کـنـنـد بـیابـنـد آن کـلـید |
| پــهـلـوی خــم وحــدت بــگــرفــتــه ای مـقــام | بـا نوح و لوط و کرخی و شبـلی و بـایزید |
| خــامـوش کـن کـه جــان ز فـرح بــال مـی زنـد | تا آن شراب در سر و رگ های جان دوید |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
