ای آنکه حسن صورت تو نیست در کسیمـعـنـی صـورت تــو نـدانـسـت هـرکـسـیای بــهـر روی خــویـش ز مــا کــرده آیـنــهنـشـنیده ام کـه آینـه کـرد از صـور کـسـ…
| ای آنکه حسن صورت تو نیست در کسی | مـعـنـی صـورت تــو نـدانـسـت هـرکـسـی |
| ای بــهـر روی خــویـش ز مــا کــرده آیـنــه | نـشـنیده ام کـه آینـه کـرد از صـور کـسـی |
| این طـرفـه تـر کـه از نظـرم رفـتـه ای و بـاز | غـیـر تــو مـی نـیـایـدم انـدر نـظـر کـســی |
| کــار مـرا حــوالـه بــدیـگـر کــســی مـکـن | کـنـدر جـهـان بـجـز تـو نـدارم دگـر کـسـی |
| در عـالمی که خـلق در آن جـمله بـنده اند | سـلطـان شـد ار تـرا نظـر افتـاد بـر کسـی |
| گــرد از وجــود خــاکــی عــاشــق بـــرآورد | چـون اوفـتـاد آتـش عـشـق تـو در کـسـی |
| شـب را بـدم چـو روز کـند روز را چـو شـب | از شـوق (تـو) گر آه کند در سـحـر کسـی |
| روزی لـبــش بآه نـدامـت کـنـنـد خــشــک | گـر بـهر تـو شـبـی نکـنـد دیده تـر کـسـی |
| خـاک درت بــمـلـک دو عـالـم نـمـی دهـم | چـیزی بـجـان خـرد نـفـروشـد بـزر کـسـی |
| کـس بـی عـنـایت تـو بـتـو در نـمـی رسـد | بـی لشـکـر تـو بـر تـو نیابـد ظـفـر کـسـی |
| آن کـو ز جــان بــکـرد قـدم راه تــو بــرفــت | ای راه تــو بــپــای نـبــرده بــســر کـسـی |
| اندر طـریق عشـق تـو مردن سـلامتـسـت | وای ار سـلیم عـود کند زین سـفـر کسـی |
| جـویای ملک عـشـقـت اگر چـه بـود فـقـیر | او مـحـتـشـم بـود نبـود مـخـتـصـر کـسـی |
| در رزمــگــاه هــمــت رســـتـــم نــبـــرد او | نی سـام سیم چـیزی و نی زال زر کسی |
| تـا خـاک و زر بـسـنگ سویت نکرد راسـت | در عشـق تـو نگشـت چـو زر نامور کسـی |
| لفظیسـت شعر بـنده و معنیش جـمله تـو | در شـعـر ذکـر تـو نـکـنـد ایـن قـدر کـسـی |
| از شـعـرها کـه گفـتـم و از نیکـوان کـه دید | خوشتر حدیث تست و تویی خوبتر کسی |
| اندر طـریق وصـف تـو ای تـو بـرون ز وصـف | رفـتـم چـنـانک نیسـت مـرا بـر اثـر کـسـی |
| در نظـم شـعـر چـون بـزبـان درفـشـان کند | تـا سـینه چـون صـدف نکند پـرگهر کسـی |
| گـویـنـده حــدیـث تــرا مـن بــدیـن سـخـن | کـردم خـبــر کـه از تـو نـدارد خـبـر کـسـی |
| این نـوعـروس غـیـب کـه از پـرده رو نـمـود | بـنگر، بـپوش عیب چو من بـی هنر کسی |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
