دشــمـن خــویـشـیـم و یـار آنـک مـا را مـی کـشــدغــرق دریـایـیـم و مــا را مــوج دریـا مـی کــشــدزان چنین خندان و خوش ما جان شیرین می دهیمکان ملک ما…
دشــمـن خــویـشـیـم و یـار آنـک مـا را مـی کـشــد | غــرق دریـایـیـم و مــا را مــوج دریـا مـی کــشــد |
زان چنین خندان و خوش ما جان شیرین می دهیم | کان ملک ما را بـه شـهد و قند و حـلوا می کشـد |
خـویـش فـربــه مـی نـمـایـیـم از پــی قـربــان عـیـد | کان قصاب عاشقان بـس خـوب و زیبـا می کشـد |
آن بـلـیس بـی تـبـش مـهـلـت هـمـی خـواهـد از او | مـهـلـتـی دادش کـه او را بــعـد فـردا مـی کـشـد |
همـچـو اسـمـاعـیل گـردن پـیش خـنجـر خـوش بـنه | درمدزد از وی گـلـو گـر می کـشـد تـا می کـشـد |
نـیـسـت عـزرائیـل را دسـت و رهـی بــر عـاشـقـان | عاشقان عشق را هم عشق و سـودا می کشـد |
کـشــتــگـان نـعـره زنـان یـا لـیـت قـومـی یـعـلـمـون | خـفیه صد جـان می دهد دلدار و پـیدا می کشـد |
از زمــیــن کــالــبــد بــرزن ســری وانــگــه بــبــیــن | کو تـو را بـر آسـمان بـر می کـشـد یا می کـشـد |
روح ریـحــی مــی ســتــانـد راح روحــی مـی دهـد | بـاز جـان را مـی رهانـد جـغـد غـم را مـی کـشـد |
آن گــمــان تـــرســا بـــرد مؤمــن نــدارد آن گــمــان | کـو مـسـیح خـویشـتـن را بـر چـلـیپـا مـی کـشـد |
هر یکی عـاشـق چـو منصـورند خـود را می کـشـند | غـیر عـاشـق وانما کـه خـویش عـمدا می کـشـد |
صــد تــقــاضــا مــی کــنــد هــر روز مــردم را اجــل | عاشق حـق خـویشـتـن را بـی تـقاضا می کشـد |
بــس کـنـم یـا خــود بــگـویـم سـر مـرگ عـاشـقـان | گر چه منکر خویش را از خشم و صفرا می کشد |
شــمـس تــبــریـزی بــرآمـد بــر افـق چــون آفـتــاب | شـمـع هـای اخـتـران را بـی مـحـابـا مـی کـشـد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج