مــبــاش درصــدد بــی شــمــار خــنــدیــدنکه صبـح بـاخـت نفس از دوبـار خـندیدندل از گـشـایش لـبـها چـو پـسـتـه نگـشـایدخوش است از ته دل غنچه وار خندی…
| مــبــاش درصــدد بــی شــمــار خــنــدیــدن | که صبـح بـاخـت نفس از دوبـار خـندیدن |
| دل از گـشـایش لـبـها چـو پـسـتـه نگـشـاید | خوش است از ته دل غنچه وار خندیدن |
| یــکــی هــزار کـــنــد نــقـــد زنــدگــانــی را | بـه روی سوختـگان چـون شرار خندیدن |
| جـهان بـه چـشم حسودان سیاه می سازد | چــو لـالـه بــا جــگـر داغــدار خــنـدیـدن |
| درآ بـه عالم سـخـتـی کشـان و عشرت کن | که ریختـه است درین کوهسار خندیدن |
| بـــود گـــشـــادن آغـــوش در وداع حـــیــات | دریــن زمــانــه نــاپـــایــدار خـــنــدیــدن |
| فریب عشرت دنیا مخور که بی دردی است | بـرون نـرفـتـه ازین نـه حـصـار خـنـدیـدن |
| نـــمـــود آب عـــقـــیـــق تـــرا غـــبـــارآلـــود | ز زیـر لـب بــه مـن خـاکـسـار خـنـدیـدن |
| دهان غـنچـه و چـشـم سـتـاره و لب صـبـح | گـذاشـتــنـد بــه آن گـلـعـذار، خـنـدیـدن |
| خــبــر نـیـافـتــه ز انـجــام کـار خــود صــائب | ز غـفـلـت اسـت در آغـاز کـار خـنـدیـدن |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
