خوش آن گروه که تن راز عشق جان سازندزمین خـویش بـه تـدبـیر آسـمـان سـازندجـماعتـی که بـه تـن از جـهان جـان سـازندبـه تـختـه پـاره ای از بـحر بـیکران سا…
خوش آن گروه که تن راز عشق جان سازند | زمین خـویش بـه تـدبـیر آسـمـان سـازند |
جـماعتـی که بـه تـن از جـهان جـان سـازند | بـه تـختـه پـاره ای از بـحر بـیکران سازند |
چــه فـارغــنـد ز انـدیـشــه شــراب وکـبــاب | جماعتـی که بـه دلهای خونچکان سازند |
زســایـه روی زمــیـن را بــه پــرنـیـان گــیـرم | اگر همای مرا سیر از اسـتـخـوان سـازند |
سـبــکـروان نـفـسـی بــهـر راه تــازه کـنـنـد | اگـر دو روز بـه این تـیره خـاکـدان سـازند |
بــه زخـم خــار گـروهـی کـه بــرنـمـی آیـنـد | همان به است که بـا یاد گلستان سازند |
چـوتــیـر راسـت روان زمـانـه را شـرط اسـت | که با کشاکش گردون چون کمان سازند |
جـماعتـی که ز سـاقی بـه جـام صـلح کنند | بـه یـک حـبـاب ز دریـای بـیکـران سـازنـد |
غـــبـــاردر دل هـــیـــچ آفـــریــده نـــگـــذارم | اگـر چـوسـیل مرا مطـلق الـعـنان سـازند |
بــجــاسـت تــا رگ گـردن تــرا مـثــال هـدف | ز هر طرف که رسد ناوکی نشان سـازند |
نـمـی کـشـنـد خـجـالـت اگـر تـهـیـدسـتــان | بـه نـالـه جـرس از وصـل کـاروان سـازنـد |
بــر آن گـروه حـرام اسـت خـامـشـی صـائب | کـه کـار خـلـق تــوانـنـد از زبــان سـازنـد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج