زهی ز صافی چـشم تـو چشم جـان روشننـسـیـم پــیـش خــرام تــو بــوی پــیـراهـنازان همیشـه تـر و تـازه اسـت سـنبـل زلـفکه بـی حـجـاب کند بـا تـو دسـت در …
زهی ز صافی چـشم تـو چشم جـان روشن | نـسـیـم پــیـش خــرام تــو بــوی پــیـراهـن |
ازان همیشـه تـر و تـازه اسـت سـنبـل زلـف | که بـی حـجـاب کند بـا تـو دسـت در گردن |
ز خـاک، دسـت و گـریبـان بـه سـرو بـرخـیزد | بـه خـاک هر که شود قامت تـو سایه فکن |
ز بــرگ لــالــه ایـن بــاغ ســرســری مـگــذر | کـه لـیلـیی سـر مـجـنـون نـهـاده در دامـن |
تو کیستی که کنی سر برهنه همچو حباب | در آن فـضـا کـه نگردد محـیط بـی جـوشـن |
بــه ایـنـقــدر کــه ز دل بــر ســر زبــان آمــد | چـو آفـتــاب بــه گـرد جــهـان دویـد سـخـن |
سـف رسـانـد خـضـر را بـه چـشـمـه حـیوان | به مهر، چشم مسیحا شد از سفر روشن |
نـــبـــرد زنـــگ ز آیـــیـــنـــه دل یـــعـــقـــوب | نـسـیـم مـصـر سـفـر تـا نـکـرد از مـسـکـن |
جــواب آن غـزل اســت ایـن صــائب مـولـوی | که او چـو آینه هم ناطق اسـت و هم الکن |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج