کـسـان کـه جــانـب هـم را نـگـه مـی دارنـددر آفــتــاب قــیـامــت پــنـاه مــی دارنـدهر آنچـه قـابـل دلبـسـتـگی اسـت پـاکـدلانبـه تـیـغ قـطـع تـعـلـق …
کـسـان کـه جــانـب هـم را نـگـه مـی دارنـد | در آفــتــاب قــیـامــت پــنـاه مــی دارنـد |
هر آنچـه قـابـل دلبـسـتـگی اسـت پـاکـدلان | بـه تـیـغ قـطـع تـعـلـق نـگـاه مـی دارنـد |
گــره ز کــار گــروهــی گــشـــاده گــردد زود | که چـون حبـاب سر بـی کلاه می دارند |
جــمـاعــتــی کــه ز روز حــســاب آگــاهـنـد | نفس شـمرده تـر از صبـحـگاه می دارند |
ز نـامـه ســیـه خــویـش نـیـســتــم نـومـیـد | امـیـد بـیـش بــه ابــر سـیـاه مـی دارنـد |
ز خار وخس گل بی خار می رسد به نسیم | سبکروان چه از غم از خار راه می دارند |
بــر آن گــروه حــلـال اســت لـاف خــودداری | کـه از جـمـال تـو پـاس نـگـاه مـی دارنـد |
بــه هـیـچ عــذر نــدارنـد حــاجــتــی صــائب | جـماعـتـی که حـجـاب از گناه می دارند |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج