چـه نزدیک است جـان تـو بـه جـانمکـه هر چـیزی که اندیشـی بـدانماز ایـن نــزدیـکــتــر دارم نــشــانــیبــیـا نـزدیـک و بــنـگـر در نـشـانـمبــه درویـشـ…
| چـه نزدیک است جـان تـو بـه جـانم | کـه هر چـیزی که اندیشـی بـدانم |
| از ایـن نــزدیـکــتــر دارم نــشــانــی | بــیـا نـزدیـک و بــنـگـر در نـشـانـم |
| بــه درویـشــی بــیـا انــدر مــیـانــه | مـکـن شـوخـی مـگـو کـاندر میانم |
| مـیان خـانـه ات هـمـچـون سـتـونـم | ز بــامـت ســرفــرو چــون نـاودانـم |
| منم همـراز تـو در حـشـر و در نشـر | نــه چــون یـاران دنـیـا مــیـزبــانــم |
| مـیـان بــزم تــو گـردان چــو خــمـرم | گـه رزم تـو سـابـق چـون سـنـانـم |
| اگـر چـون بـرق مردن پـیشـه سـازم | چـو بــرق خـوبــی تـو بــی زبــانـم |
| همیشه سـرخـوشم فرقی نبـاشـد | اگر من جـان دهم یا جـان سـتـانم |
| بـه تـو گر جـان دهم بـاشـد تـجـارت | که بدهی به هر جانی صد جهانم |
| در این خـانه هزاران مـرده بـیش اند | تـو بـنشسته که اینک خان و مانم |
| یـکـی کـف خـاک گـویـد زلـف بــودم | یکـی کـف خـاک گوید اسـتـخـوانم |
| شـوی حـیـران و نـاگـه عـشـق آیـد | کـه پــیـشـم آ کـه زنـده جــاودانـم |
| بــکـش در بــر بــر ســیـمـیـن مـا را | که از خـویشـت همین دم وارهانم |
| خمش کن خسروا هم گو ز شیرین | ز شـیرینـی همـی سـوزد دهـانـم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
