آن یــوســف خــوش عــذار آمــدوان عــیـســی روزگــار آمــدوان سـنـجــق صـد هـزار نـصـرتبــر مــوکــب نــوبــهــار آمــدای کــار تــو مــرده زنــده کــ…
| آن یــوســف خــوش عــذار آمــد | وان عــیـســی روزگــار آمــد |
| وان سـنـجــق صـد هـزار نـصـرت | بــر مــوکــب نــوبــهــار آمــد |
| ای کــار تــو مــرده زنــده کــردن | بــرخــیــز کــه روز کــار آمــد |
| شـیری کـه بـه صـید شـیر گـیرد | سـرمسـت بـه مـرغـزار آمـد |
| دی رفـت و پـریـر نـقـد بــسـتـان | کـان نـقـد خـوش عـیـار آمـد |
| این شهر امروز چون بـهشتست | مــی گــویـد شــهـریـار آمــد |
| می زن دهلی که روز عـیدسـت | می کـن طـربـی کـه یار آمد |
| مـاهـی از غـیـب سـر بـرون کـرد | کـایـن مـه بــر او غـبــار آمـد |
| از خـــوبـــی آن قــرار جـــان هــا | عـالـم هـمـه بــی قـرار آمـد |
| هـین دامـن عـشـق بـرگـشـایید | کــز چــرخ نـهـم نــثــار آمــد |
| ای مـــرغ غـــریـــب پـــربـــریــده | بــر جــای دو پــر چـهـار آمـد |
| هان ای دل بـستـه سینه بـگشا | کـان گـمـشـده در کـنار آمـد |
| ای پــای بــیـا و پــای مـی کـوب | کــان ســـرده نــامــدار آمــد |
| از پــیـر مـگـو کـه او جــوان شــد | وز پــار مــگــو کــه پــار آمــد |
| گـفـتـی بـا شـه چـه عـذر گـویم | خـود شـاه بــه اعـتــذار آمـد |
| گفـتـی که کجـا رهم ز دسـتـش | دسـتـش همه دسـتـیار آمد |
| نـــــاری دیــــدی و نـــــور آمـــــد | خــونـی دیـدی عــقــار آمــد |
| آن کـس کـه ز بـخـت خـود گریزد | بـگـریـخـتـه شـرمـسـار آمـد |
| خامش کن و لطف هاش مشمر | لطفیست که بی شمار آمد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
