خـمـار سـوخـت مـرا سـاقـیـا شـراب رسـانمرا بـه چـشـمه حـیوان ازین سـراب رسـانگـرت هواسـت کـه سـیراب از محـیط شـویبه کام تشنه لبان فیض چون سحاب رسانرسـ…
| خـمـار سـوخـت مـرا سـاقـیـا شـراب رسـان | مرا بـه چـشـمه حـیوان ازین سـراب رسـان |
| گـرت هواسـت کـه سـیراب از محـیط شـوی | به کام تشنه لبان فیض چون سحاب رسان |
| رسـیـد رشـتـه بـه گـوهـر ز پـیـچ و تـاب زدن | تـو نیز رشتـه جـان را بـه پـیچ و تـاب رسـان |
| مشـو ز حـال دلـم غـافـل از سـیه مـسـتـی | نفس گداخـتـه خـود را بـه این کبـاب رسـان |
| مـگـیر پـای خـود از رنگ و بـوی گـل بـه حـنا | بـکـوش و شـبـنم خـود را بـه آفـتـاب رسـان |
| دل ســیـاه مــنــور شــود ز چــشــمــه نــور | کـتـان هسـتـی خـود را بـه ماهتـاب رسـان |
| ز زهـد خـشـک نـهـال حـیات خـشـک شـود | بـیـا بــه مـیـکـده و ریـشـه را بــه آب رسـان |
| مشـو بـه آب و عـلف چـون غـزال چـین قانع | دم فـسـرده خـود را بـه مـشـک ناب رسـان |
| بـه خـنده صـرف مـکـن عـمـر را ز بـی دردی | چـو کبـک سینه بـه سر پـنجـه عقاب رسان |
| اگـر چـه نـیـسـت عـمـارت پـذیـر کـلـبــه مـا | ز راه لـطـف تـو گـردی بـه این خـراب رسـان |
| چـو خم بـه اهل طلب درد و صاف بـا هم ده | بـه هر کـه لب نگـشـاید شـراب ناب رسـان |
| به دست خشک مدار از گرهگشایی دست | چـو شانه دست بـه آن زلف نیمتـاب رسـان |
| رســانـد خــانـه مـغــز مــرا بــه آب، خــمــار | پــیـالـه ای بــه مـن خـانـمـان خـراب رسـان |
| اگــر بــه کــوی خــرابــات مــی روی صــائب | ز دور سـجــده مـا را بــه آن جــنـاب رســان |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
