دریــاب صــبـــح فــیــض نــســـیــم بـــهــار رادر دیده جـا ده این نفس بـی غـبـار رابــــا درد خـــود گـــذار مـــن خــــاکـــســـار رااز روی گـردبــ…
| دریــاب صــبـــح فــیــض نــســـیــم بـــهــار را | در دیده جـا ده این نفس بـی غـبـار را |
| بــــا درد خـــود گـــذار مـــن خــــاکـــســـار را | از روی گـردبــاد مـیـفـشــان غــبــار را |
| سـهل اسـت اگر بـه خـواب شـب قـدر بـگذرد | در خـواب مـگـذران دم صـبــح بـهـار را |
| از چـشـم او بــه یـک نـگـه خـشـک قـانـعـیـم | طی کرده ایم خواهش بوس و کنار را |
| بـیرون شـدن ز عـالم تـکلیف، نعـمتـی اسـت | دیـوانــه از خــدا طــلــبــد نــوبــهـار را |
| بــی اخــتــیـار خـون ز لـب زخــم مـی چــکـد | نتـوان ز شـکوه بـسـت دهان خـمار را |
| بـا روی سخـت، خـرده ز ممسک تـوان گرفت | آهـن ز صـلـب سـنـگ بــرآرد شـرار را |
| گـم مـی شـونـد خـلـق بــه زیـر فـلـک تـمـام | گـوهـر نـبـنـدد این صـدف بـی قـرار را |
| دنـبــال صــیـد، قــطــره بــی جــا نـمـی زنـم | من رام می کـنم بـه رمیدن شـکـار را |
| شب زنده دار باش که شب روز روشن است | در چـشـم بـاز، دیده شـب زنده دار را |
| تـاب شـکـنـجـه ات نـبــود گـر ز چـشـم شـور | صــائب نــهــفــتـــه دار دل داغــدار را |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
