عــاشــقـان روی یـار از وصــل و هـجــران فـارغـنـدمخـلـصـان دین عـشـق از کـفـر و ایمـان فـارغـنداخـــتـــیــار از دل بـــرون و دل بـــرون از اخــتـــی…
| عــاشــقـان روی یـار از وصــل و هـجــران فـارغـنـد | مخـلـصـان دین عـشـق از کـفـر و ایمـان فـارغـند |
| اخـــتـــیــار از دل بـــرون و دل بـــرون از اخــتـــیــار | بــر سـر کـوی رضـا از وصـل و هـجــران فـارغـنـد |
| دوزخ و جــنـت اگــرچــه مـایـه خــوف و رجــاســت | آتــش آشــامـان تــو زیـن ایـمـن و زآن فــارغــنـد |
| مــحــو کــرده از دل امــیـد حــیـات (و) هــم مــرگ | زنده از عشـق تـواند ای دوسـت وز جـان فارغند |
| در خــلــافــت کــمــتــر از داود نـتــوان فــرض کــرد | این گـدایـان را کـه از مـلـک سـلـیـمـان فـارغـنـد |
| چـون شوند از آتـش شوقش چـو موسـی گرم رگ | گـر خــضـر سـاقـی بــود از آب حــیـوان فـارغـنـد |
| هـم بــاسـتـیـلـای عـشـق از کـار عـالـم بـی خـبـر | هم بـاسـتـغـنای فـقـر از ملک سـلطـان فـارغـند |
| چـون کـلـیـم از مـال قـارون این فـقـیـران بـی نـیـاز | چـون خـلـیل از ملـک نمـرود این گـدایان فـارغـند |
| گـر بــدوزخـشـان بــری در حـبـس مـالـک خـرمـنـد | ور بــجــنـتــشــان بــری از بــاغ رضـوان فـارغـنـد |
| وین جهان سفله شان چون هیچ دامن گیر نیست | زو قـدم بــیـرون زده ســر در گـریـبــان فــارغــنـد |
| گـــر ز طـــوفـــان بـــلـــا دریــا شـــود روی زمــیــن | کشتـی نوحست عشق ایشان ز طوفان فارغند |
| کـرده اند از بـهر رقـص از سـر نشـاطـی در سـماع | وز دو کون افشانده دست این پای کوبان فارغند |
| کـشـتــگـان خــنـجــر عـشـق از حــوادث ایـمـنـنـد | خــســتــگـان ایـن نـبــرد از تــیـربــاران فـارغــنـد |
| سـیف فـرغـانـی مـرض داری، شـفـای خـویشـتـن | زاین جـماعـت جـو که بـا دردش ز درمان فارغـند |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
