خـط نمی سـازد مرا زان لعـل جـان پـرور جـداتـشـنه کـی گـردد بـه تـیغ موج از کـوثـر جـداسـبــزه خـط لـعـل سـیـراب تــرا بــی آب کـردآب را هـر چــنـد نـت…
| خـط نمی سـازد مرا زان لعـل جـان پـرور جـدا | تـشـنه کـی گـردد بـه تـیغ موج از کـوثـر جـدا |
| سـبــزه خـط لـعـل سـیـراب تــرا بــی آب کـرد | آب را هـر چــنـد نـتــوان کــرد از گـوهـر جــدا |
| از دل خونگرم ما پیکان کشیدن مشکل است | چـون تـوان کـردن دو یکـدل را ز یکـدیگـر جـدا |
| مـی کـنـد روز سـیـه بــیـگـانـه یـاران را ز هـم | خـضـر در ظـلمات می گـردد ز اسـکـندر جـدا |
| تــا نـسـوزد آرزو در دل، نـگـردد سـیـنـه صـاف | زنـگ از آیینـه مـی گـردد بـه خـاکـسـتـر جـدا |
| زندگـی را بـی حـلاوت می کـند موی سـفـید | شیر در یک کاسـه اینجـا بـاشد از شکر جـدا |
| چـاره من مرهم کافـوری صـبـح اسـت و بـس | من که دارم بـر جـگر داغـی ز هر اخـتـر جـدا |
| مــهـر زر هـم از دل دنـیـاپــرســتــان مـی رود | سکتـه می گردد بـه زور دست اگر از زر جـدا |
| بـهره از آمـیزش نـیکـان نـدارد بـد کـه هسـت | در مـیـان جــمـع، فـرد بــاطـل از دفـتــر جــدا |
| بــرنــیــارد کــثــرت مــردم ز تــنــهــایــی مــرا | در مـیان لـشـکـرم چـون رایت از لـشـکـرجـدا |
| بــعـد عـمـری گـر بــرآرم سـر ز کـنـج آشـیـان | می شـود تـیغ دودم در کشـتـنم هر پـر جـدا |
| گـوی چــوگـان حــوادث گـردد از بــی لـنـگـری | از سـر زانوی فـکـر آن را که بـاشـد سـر جـدا |
| آتـشـی از شـوق هر کس را که بـاشـد زیر پـا | چون سپـند از ناله ای گردد ازین مجـمر جـدا |
| قطره در اندیشه دریا چـو بـاشد، عین اوسـت | نیست مسکن دل به دوری گردد از دلبر جدا |
| حــال دل دور از عـقـیـق آتــشـیـن او مـپــرس | این کبـاب تـر بـه خـون دل شـد از اخـگر جـدا |
| ریـشــه غــم بــرنـیـاورد از دلـم جــام شــراب | صیقل از آیینه صـائب چـون کند جـوهر جـدا؟ |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
