بــه زبــان چــرب جــانــا بــنـواز جــان مــا رابه سلام خشک خوش کن دل ناتوان ما راز مـیـان بـرآر دسـتـی مـگـر از مـیانـجـی تـوبـه کـران بــرد زمـانـه…
| بــه زبــان چــرب جــانــا بــنـواز جــان مــا را | به سلام خشک خوش کن دل ناتوان ما را |
| ز مـیـان بـرآر دسـتـی مـگـر از مـیانـجـی تـو | بـه کـران بــرد زمـانـه غـم بـی کـران مـا را |
| به دو چشم آهوی تو که به دولت تو گردون | همـه عـبـده نویسـد سـگ پـاسـبـان مـا را |
| ز پــی عـمـاری تـو چـه روان کـنـیـم مـرکـب | چـو رکیب تـو روان شد چه محل روان ما را |
| بـه سـرا و مجـلس خـود مطـلب نشـانی ما | چو تو بـر نشان کاری چه کنی نشان ما را |
| گـلـه فـراق گـفــتــم کـه نـه نـیـک رفـت بــا | به کرشمه مهر بـرنه پس از این زبـان ما را |
| بـه تو درگریخت خاقانی و جان فشاند بـر تو | اگـرش مـزید خـواهی بـپـذیر جـچـان مـا را |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
