فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 6 مرداد 1403

شماره ٦٩٧: حسودان را ز غم آزاد کردم

حــــســــودان را ز غــــم آزاد کـــردمدل گـلـه خــران را شــاد کـردمبـــه بــیــدادان بـــدادم داد پــنــهــانولی در حـق خـود بـیداد کـردمچــو از صــ…

حــــســــودان را ز غــــم آزاد کـــردمدل گـلـه خــران را شــاد کـردم
بـــه بــیــدادان بـــدادم داد پــنــهــانولی در حـق خـود بـیداد کـردم
چــو از صــبــرم هـمـه فـریـاد کـردنـدچـنان بـاشد که من فریاد کردم
مـرا اسـتـاد صـبـر اسـت و از ایـن روخـلـاف مـذهـب اسـتــاد کـردم
جــهـانــی کــه نــشــد آبــاد هـرگــزبـه ویـران کـردنـش آبــاد کـردم
در این تیزاب که چون برگ کاه استبه مشتی گل در او بنیاد کردم
فـرامـوشــم مـکـن یـا رب ز رحــمـتاگـر غــیـر تــو را مـن یـاد کـردم

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج