خـود گـیر کـه خـرمـنی نـدارنـدنه از خـرمن فـقر دانه چـیننداز حـلـقـه بـرون نـه ایم مـا نـیزهر چند که آن شهان نگینندگــر ولــولــه مــرا نــخــواهـنــد…
خـود گـیر کـه خـرمـنی نـدارنـد | نه از خـرمن فـقر دانه چـینند |
از حـلـقـه بـرون نـه ایم مـا نـیز | هر چند که آن شهان نگینند |
گــر ولــولــه مــرا نــخــواهـنــد | از بــهـر چــه کـارم آفـریـنـنـد |
شیرین و ترش مراد شاهست | دو دیـگ نـهـاده بــهـر ایـنـنـد |
بـایسـت بـود تـرش بـه مطـبـخ | چـون مخموران بـدان رهینند |
هر حـالت ما غـذای قومیسـت | زین اغـذیه غیبـیان سـمینند |
مـرغـان ضـمـیـر از آســمـانـنـد | روزی دو سه بـسـتـه زمینند |
زانشـان ز فـلک گسـیل کـردند | هـر چـنـد سـتـارگـان دیـنـنـد |
تــا قــدر وصــال حــق بــدانـنـد | تــا درد فــراق حــق بــیـنـنـد |
بــر خــاک قـراضـه گـر بــریـزنـد | آن را نـهـلـنـد و بــرگــزیـنـنـد |
شـمس تـبـریز کم سـخـن بـود | شـاهان همه صـابـر و امینند |
هر چـنـد کـه بـلـبـلـان گـزیننـد | مرغـان دگـر خـمش نشـینند |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج