تـاتـوان دزدیـد سـر در جـیـب خـود سـرور مـبــاشمـی تـوان گـردیـد تـا از پـیـروان رهـبــر مـبــاشتـا کـسـی انگشـت نگذارد بـه حـرفـت چـون قـلمخودحسابـی …
| تـاتـوان دزدیـد سـر در جـیـب خـود سـرور مـبــاش | مـی تـوان گـردیـد تـا از پـیـروان رهـبــر مـبــاش |
| تـا کـسـی انگشـت نگذارد بـه حـرفـت چـون قـلم | خودحسابـی پـیشه خود ساز، سر دفتر مبـاش |
| در حـضـور اهـل دل چـون گـل سـراپــا گـوش شـو | پیش اهل حال چون سوسن زبان یکسر مباش |
| از زبــان خـوش چـو جــوهـر ریـشـه در دلـهـا دوان | تـشـنه خـون کسـان چـون تـیغ بـدگوهر مبـاش |
| تـــیــغ را جـــوهــر بـــود بـــه از نـــیــام زرنـــگـــار | گـر ز اربــاب کــمـالـی، بــســتــه زیـور مـبــاش |
| تشنگان رامی دهد تسکین به آب خشک خویش | در مـروت از عـقـیـق سـنـگـدل کـمـتــر مـبــاش |
| تـــیــرگــی در آســتـــیــن دارد لــبـــاس عــاریــت | چـون مـه نـاقـص بــه نـور دیـگـری انـور مـبــاش |
| سـکـه از بــهـر روایـی پـشـت بــر زر کـرده اسـت | زاهـدان را مـعـتـقـد از تـرک سـیـم و زر مـبـاش |
| مـی تــوان تــا شــد بــیـابــان مـرگ از درد طـلـب | نـقـش بــالـیـن و غـبــار خـاطـر بـسـتـر مـبـاش |
| صـبـح نـزدیک اسـت، نـور شـمـع مـی گـیـرد هـوا | بـیش ازین ای بـیخـبـر در بـند بـال و پـر مـبـاش |
| گـر دریـن دریـا نـگـردی بــال و پــر چــون بــادبــان | سـنـگ راه کـشـتـی سـیار چـون لـنگـر مـبـاش |
| تـا بـه خـون خـود نسـازی تـشـنه صـائب خـلق را | از رگ گـردن بـه چـشـم مردمـان نشـتـر مبـاش |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
