چــنـد چـون مـردم کـوتــاه نـظـر خـنـدیـدن؟در شـبـسـتـان فـنا همـچـو شـرر خـندیدنصبح جان بر سر یک چند دم سرد گذاشتعـمـر کـوتـاه کـنـد همـچـو شـرر خـنـ…
چــنـد چـون مـردم کـوتــاه نـظـر خـنـدیـدن؟ | در شـبـسـتـان فـنا همـچـو شـرر خـندیدن |
صبح جان بر سر یک چند دم سرد گذاشت | عـمـر کـوتـاه کـنـد همـچـو شـرر خـنـدیدن |
نـوحــه شــهـپــر شــاهـیـن اجــل مـی آیـد | چند چون کبـک به هر کوه و کمر خندیدن؟ |
از شـکر خـنده بـیجـاسـت پـریشـانی صبـح | کـار الـمـاس نـمـایـد بــه جـگـر، خـنـدیـدن |
مـهـر خـورشـیـد ازان بـر دهـن صـبــح زدنـد | کـه بــه آن لـب نـزد دم ز شـکـر خـنـدیـدن |
صـــدف پـــاک گـــهــر از دل مـــن دارد یــاد | در وطن غنچه نشستن، به سفر خندیدن |
رشـک در نـاخـن حـسـاد چــرا نـی نـکـنـد؟ | شـد علم خـامه صائب بـه شـکر خـندیدن |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج