امــروز مــهـا خــویـش ز بــیـگــانـه نــدانـیـممستـیم بـدان حد که ره خانه ندانیمدر عـشـق تـو از عـاقـلـه عـقـل بــرسـتـیـمجـز حـالـت شـوریـده دیوانـه…
| امــروز مــهـا خــویـش ز بــیـگــانـه نــدانـیـم | مستـیم بـدان حد که ره خانه ندانیم |
| در عـشـق تـو از عـاقـلـه عـقـل بــرسـتـیـم | جـز حـالـت شـوریـده دیوانـه نـدانـیم |
| در بــاغ بــجـز عـکـس رخ دوسـت نـبـیـنـیـم | وز شاخ بـجـز حـالت مستـانه ندانیم |
| گـفـتـنـد در این دام یکـی دانـه نهاده سـت | در دام چـنـانـیم کـه مـا دانـه نـدانیم |
| امـروز از ایـن نـکـتــه و افـسـانـه مـخـوانـیـد | کافسون نپـذیرد دل و افسانه ندانیم |
| چـون شـانه در آن زلـف چـنـان رفـت دل مـا | کز بیخودی از زلف تو تا شانه ندانیم |
| باده ده و کم پرس که چندم قدح است این | کـز یاد تـو مـا بـاده ز پـیمـانـه نـدانیم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
