از اول امــروز چــو آشــفــتــه و مــســتــیــمآشـفـتـه بـگوییم که آشـفتـه شـدسـتـیمآن ســاقــی بــدمـســت کــه امــروز درآمــدصـد عـذر بـگفتـیم و زان…
| از اول امــروز چــو آشــفــتــه و مــســتــیــم | آشـفـتـه بـگوییم که آشـفتـه شـدسـتـیم |
| آن ســاقــی بــدمـســت کــه امــروز درآمــد | صـد عـذر بـگفتـیم و زان مسـت نرسـتـیم |
| آن باده که دادی تو و این عقل که ما راست | مـعـذور هـمـی دار اگـر جـام شـکـسـتـیم |
| امـروز ســر زلـف تــو مـســتــانـه گـرفـتــیـم | صـد بـار گشـادیمش و صد بـار بـبـسـتـیم |
| رنــدان خــرابـــات بـــخــوردنــد و بــرفــتــنــد | مـاییم کـه جـاوید بـخـوردیم و نشـسـتـیم |
| وقـت اسـت که خـوبـان همه در رقص درآیند | انگشت زنان گشتـه که از پـرده بـجستیم |
| یـک لـحـظـه بـلـانـوش ره عـشـق قـدیـمـیـم | یک لـحـظـه بـلی گـوی مناجـات السـتـیم |
| از گـــفـــت بـــلـــی صـــبـــر نــداریــم ازیــرا | بـسرشتـه و بـر رسـتـه سغراق السـتـیم |
| بـالـا همه بـاغ آمـد و پـسـتـی همگـی گـنج | مـا بـوالـعـجـبـانیم نـه بـالـا و نـه پـسـتـیم |
| خـامـوش کـه تــا هـسـتـی او کـرد تــجـلـی | هستیم بدان سان که ندانیم که هستیم |
| تـو دسـت بـنـه بـر رگ مـا خـواجـه حـکـیـمـا | کز دست شدستیم بـبین تا ز چه دستیم |
| هـر چـنـد پـرسـتـیدن بـت مـایه کـفـر اسـت | ما کافـر عـشـقـیم گر این بـت نپـرسـتـیم |
| جــز قـصـه شـمـس حـق تــبــریـز مـگـویـیـد | از مـاه مـگـوییـد کـه خـورشـیـدپـرسـتـیـم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
