خـنـک جـانی کـه او یاری پـسـنـددکـز او دوریش خـود صـورت نـبـنددتـو بـاشـی خـنـده و یار تـو شـادیکه بـی شادی دهان کس نخنددتـو بـاشی سجـده و یار تـو تـع…
خـنـک جـانی کـه او یاری پـسـنـدد | کـز او دوریش خـود صـورت نـبـندد |
تـو بـاشـی خـنـده و یار تـو شـادی | که بـی شادی دهان کس نخندد |
تـو بـاشی سجـده و یار تـو تـعظیم | که بـی تـعظیم هرگز سر نخـنبـد |
تـو بـاشـی چـون صـدا و یـار غـارت | چـو آوازی بــه نـزد کـوه و گـنـبــد |
تــو آدیـنـه بــوی او وقـت خــطــبــه | نـه ز آدینه جـدا چـون روز شـنـبـد |
نـگــر آخــر دمــی در نــحــن اقــرب | نـظـر را تــا نـجــنـبــانـد نـجــنـبــد |
خـیالـی خـوش دهـد دل زان بـنـازد | خــیـالـی زشــت آرد دل بــتــنـدد |
بــر او مـســخــره آمــد دل و جــان | گـه از صـلـه گـه از سـیلیش رندد |
مـزن سـیلـی چـنـانـک گـیج گـردم | ز گیجی دور افتم ز اصل و مسند |
خـمـش تـا درس گـویـد آن زبــانـی | که لا بـاشد به پیشش صد مهند |
اگر گویی تو نی را هی خمش کن | بــگــویـد بــا لـبــش گـو ای مؤیـد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج